De tussenkomst in het politieke actualiteitsdebat tijdens de plenaire vergadering van het Vlaams parlement op 1 april 2009.

De heer Dirk De Cock:

Die Legende von der Entstehung des Buches Taoteking auf dem Weg des Laotse in die Emigration entstand 1938 in Dänemark während Brechts Emigration.

Als er siebzig war und war gebrechlich

Drängte es den Lehrer doch nach Ruh

Denn die Güte war im Lande wieder einmal schwächlich

Und die Bosheit nahm an Kräften wieder einmal zu.

Und er gürtete den Schuh.

Dit fenonomenale begin van afscheid beschreven door Bertholt Brecht, toen hij zelf in Denemarken in exil leefde, is nog steeds onovertroffen. Het blijft nazinderen wanneer je dit leest. En wat doet de maatschappij linkerscheldeoever? Het breekt Doel af. Een heel klein beetje meer Oosterse wijsheid zou Schalk en de zijnen wel kunnen gebruiken. Misschien kunnen ze Brecht eens lezen en hoe hij over onrecht schrijft!

Een van de conclusies van de leefbaarheidsstudie (2000) van het polderdorp Doel was, dat het dorp leefbaar was, op voorwaarde dat het Saeftinghe-dok niet zou worden aangelegd. In het Vlaams parlement is al jaren geleden aangekondigd dat er een studie komt om na te gaan of er een Saeftinghedok moet komen. Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk De Cock (SLP) is verbolgen dat ondanks het uitblijven van deze studie er toch continu huizen worden afgebroken in Doel.

"Ik vermoed dat het een kwestie van prioriteiten is, want de studie over de Lange Wapper was er heel erg vlug. Ondanks die hele korte tijdsspanne was ze bovendien erg degelijk", stelt Dirk De Cock. Het valt SLP op hoe weinig er nog wordt gesproken over het Saeftinghedok. De crisis is heeft de al de optimistische groeiprognoses van het Havenbedrijf alvast serieus ondergraven. "Laten we niet opnieuw de fouten uit het verleden maken. Het Doeldok bijvoorbeeld is nooit gebruikt, de bouw ervan heeft gigantisch veel geld gekost en het dok wordt nu letterlijk gedumpt met de grond van het Deurgangdok?! Meer Kafka hoeft toch niet!", aldus De Cock.

De Cock legt de schuld vooral bij de intercommunale "Land van Waas" die instaat voor het beheer van de onteigende woningen. "De intercommunale handelde nooit als een goede huisvader. Ze heeft nooit werk gemaakt van de opdracht om alles in het werk te stellen om de kwaliteit van het wonen te garanderen. Integendeel heel wat woningen gingen tegen de vlakte, zelfs vele huizen die nog perfect leefbaar waren, volgens de normen van de Vlaamse wooncode", aldus De Cock.

De intercommunale "Land van Waas" en de stad Beveren gaan ook excessief verder met het afbreken van woningen. SLP besluit hieruit dat er een onderliggende agenda bestaat, een totaal andere agenda bovendien dan die van het Antwerps havenbedrijf. De intercommunale wil industrieterreinen op de plaats waar Doel nu staat. Dirk De Cock vindt dat veel meer dan een brug te ver, hij noemt het zelfs enkele "Lange Wappers" te ver. "Dat men een aantal krotten opruimt in Doel, daar zal geen haan naar kraaien. Op dit moment wil men toonaangevende waardevolle gebouwen tegen de vlakte smijten. Dat is gewoon misdadig, dat is het uitwissen van erfgoed en van geschiedenis, dat is een soort van negationisme, men wil de herinnering aan het dorp uitwissen en de laatste eigenaars en bewoners intimideren. Dat minister-president Peeters ondertussen goedkeurend toekijkt en dit alles toedekt met halve waarheden is schandalig", besluit De Cock.

Dirk De Cock lanceerde vandaag vanaf het spreekgestoelte in het Vlaams parlement een oproep aan alle erfgoedverenigingen en heemkringen in heel Vlaanderen om het dorp Doel te bezoeken en het waardevolle erfgoed ervan in ogenschouw te nemen en om van elk gebouw een peterschap op zich te nemen. Hij doet een oproep aan alle kunstenaars om op de blinde gevels die door de willekeurige afbraak zijn veroorzaakt, kunstwerken aan te brengen. Hij roept het Antwerps Havenbedrijf op om Doel te omarmen en om het dorp uit de klauwen van de Intercommunale Land van Waas, een Wase wolf in schapenvacht, te houden.

SLP vraagt dat er vlug initiatieven worden genomen om een eind te maken aan het schoolpoortkamperen. Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk De Cock wil dat hierbij alle mogelijke denksporen worden onderzocht. Hij pleit ervoor om een systeem van individuele verantwoordelijkheid van de school  grondig te bekijken. 

De voorbije dagen stonden aan verschillenden schoolpoorten opnieuw vele ouders, maar ook vele plaatsvervangers van die ouders gekampeerd. Ook SLP vindt deze praktijken ongehoord. Het principe van gelijke kansen wordt vooral door het systeem van betaalde plaatsvervangers volledig ondergraven.

“Ik heb mee het GOK-decreet vorig jaar gewijzigd om experimenten toe te laten in het inschrijvingsbeleid. In Gent en Leuven heeft men gebruikgemaakt van die mogelijkheid. In Antwerpen en Brussel kwam men niet tot een consensus in het daarvoor bestemde orgaan, het LOP (Lokaal Overlegplatform), met kampeerders in die steden tot gevolg”, aldus Dirk De Cock.

Volgens De Cock is het tijd om de voorbije experimentele fase grondig te evalueren. Maar is sceptisch over de veelgehoorde mogelijke oplossingen. De focus bij de verschillende politieke partijen ligt nu in deze eerste plaats op het idee om vanuit de Vlaamse overheid een inschrijvingssysteem te verplichten. SLP heeft hier steeds kritisch tegenover gestaan. De achterliggende problematiek van de wachtrijen is immers niet in elke stad gelijk. 

Dirk De Cock:”Vanuit Vlaanderen een inschrijvingssysteem opleggen aan alle scholen is geen evidentie. Zo een poging dreigt te verzanden in technische en juridische problemen.”

SLP pleit om te onderzoeken of de verantwoordelijkheid van het inschrijvingsbeleid niet bij de scholen zelf kan worden gelegd. Het systeem kan er in bestaan dat wanneer er binnen het LOP geen meerderheid wordt gevonden om een bepaald systeem te gebruiken, de schoolbesturen de vrijheid krijgen om zelf een systeem te kiezen binnen de Vlaams opgestelde restricties. In Antwerpen zouden de scholen vandaag binnen zo een regelgeving alvast zelf initiatieven kunnen nemen om de wachtrijen tegen te gaan, wat men vandaag niet kan.

“Er zijn pro’s en contra’s met betrekking tot een systeem van individuele verantwoordelijkheid van de schoolbesturen. Eén grote pro is dat vandaag een wachtrij een kwaliteitslabel bezorgt aan een school. Individuele verantwoordelijkheid labelt daarentegen de school als een onwillende school, als een school die de wantoestanden van het kamperen niet wil aanpakken”, stelt Dirk De Cock.

SLP is steeds een voorstander geweest van de gemeenschapsdialoog. De partij – toen nog spirit – stelde als eerste voor onder de noemer “gemeenschap is leuker met twee” om de gemeenschappen te responsabiliseren. Dat de gemeenschapsdialoog opgestart door Vlaams minister-president vandaag is vastgelopen, is voor SLP echter geen verrassing.

Blijkbaar waren er bij de opstart te weinig garanties waren  in tegenstelling tot wat minister-president Kris Peeters altijd heeft beweerd. Bovendien heeft een gemeenschapsdialoog maar kans op slagen wanneer ook op federaal niveau er eenzelfde druk op de ketel wordt gehouden door de betrokken partijen. De federale ministers van CD&V en open VLD geven niet de indruk nog interesse te hebben in communautaire vooruitgang. De dialoog was dan ook gedoemd om te mislukken.

Voor SLP moet nu de bal opnieuw in het federale kamp worden gelegd.  Daar heeft men nog enkele weken om tot concrete voorstellen te komen. Indien blijkt dat er geen vooruitgang geboekt wordt, wil SLP nieuwe federale verkiezingen. Dirk De Cock: “CD&V en open VLD gebruiken de crisis als excuus gebruiken om de federale regering in stand te houden. Dit gaat echt niet op. De houding van de federale regering ten aanzien van Opel en KBC, de afhandeling van het fortis-dossier, ontspoorde begroting… zijn slechts enkele voorbeelden die aantonen dat deze regering geen garanties biedt voor een kordaat aanpakken van de crisis. Dat niemand van CD&V en open VLD deze argumentatie bestreed in het parlement is veelzeggend.” SLP is er ook van overtuigd dat de economische crisis in beide gewesten pas echt efficiënt kan worden aangepakt na het overhevelen van belangrijke bevoegdheden.

of over het wedervaren en de tegenslagen van een kamperende elite.

De inschrijving in het Jan Van Ruusbroeccollege, het jezuïetencollege te Laken had blijkbaar nogal wat voeten in de aarde. Het sijpelt stilaan door dat ogenschijnlijk "goed ingelichte" mensen een aantal dagen voor de poorten van de school gekampeerd hebben. Volgens de weekendkrant van De Standaard waren er een aantal mensen met een zekere renommee bij. Een mens wil toch maar de beste school voor zijn kind, voor zijn tweeling, nietwaar?! De juridisering van de maatschappij was zelfs al tot vóór de schoolpoort doorgedrongen, want men overwoog om een deurwaarder te vorderen om de nodige vaststellingen met betrekking tot de volgorde der aangekomenen te laten verrichten.

De échte Jan Van Ruusbroec (1293 - 1381) had het in zijn mystiek werk onder andere over "Van seven trappen" om de zaligiheid te bereiken. Gelukkig voor hem bestonden de jezuïeten nog niet, toen hij op dit ondermaanse verbleef. Anders hadden ze met zekerheid aan hem een tegenstander met inhoud gehad. Hij beschouwde en noemde zichzelf: een "ghemeyne mensch" (= een doorsnee mens). Inderdaad, Ruusbroec schreef in het Diets, in de volkstaal dus en niet in het Latijn, zoals we dat van priesters door de eeuwen heen gewend zijn. Hij identificeert zich dus volkomen met het volk en NIET met de elite (die schreef toen in het Latijn).

Staan verkleumen voor een schoolpoort was in elk geval NIET bij zijn zeven treden om zalig te worden. Maar misschien willen deze mensen ook helemaal niet zalig worden en willen zij hun kind gewoon naar het jezuïetencollege sturen. Wat me daarbij zo stoort is, dat de upperclass blijkbaar heel goed was ingelicht, of ze nu twee of drie dagen kou hebben geleden, laat me siberisch, ...zij waren ingelicht en een hele boel mensen waren dat niet, dat is het waar het om gaat.

Volgens dezelfde zaterdagse krant is het resultaat dat er welgeteld één kind van allochtone herkomst zou zijn ingeschreven. De elite wéét wel hoe ze scholen blank houdt. Een gemengde schoolbevolking is aan haar niet besteed. Je leidt in zo'n school de elitie op en dan begin je het best vroeg genoeg met de selectie, het liefst nog vóór de schoolpoort. Diversiteit kan al eens een thema zijn voor een klasgesprek, maar je hebt daarvoor toch geen praktijkervaring nodig.

Stelopdracht: Schrijf een (fictieve) Dialoog (tweespraak) van een gedupeerde ouder met een personeelslid van het college:

-"Sorry, u hebt een te hoog nummer, uw kind komt niet in aanmerking om ingeschreven te worden in onze school!"

- "Maar de directeur heeft toch gezegd dat de inschrijvingen op maandag waren en het is nú maandag!"

-"Ja, maar vanuit onze jezuïetendidactiek kunnen wij een maandag ook vervroegen, dat is nu gebeurd! Probeert u uw geluk maar elders." 

- "Is wat wij nú meemaken dan een voorbeeld van wat men doorgaans jezuïetenstreken noemt?"

Over experten en onderzoekscommissies.

Gek worden de mensen van het gekrakeel van de hooggeleerde heren, die stellen, dat een parlementaire onderzoekscommissie geen leden van het gerecht zou kunnen ondervragen. Het kan nochtans zo eenvoudig worden uitgelegd. De wetgevende macht (het parlement) is de hoogste macht, want de leden van het parlement worden door de kiezers verkozen.

De wetgevende macht (het parlement) maakt en stemt de wetten. De gerechterlijke macht (het gerecht, justitie) zorgt ervoor dat die wetten worden toegepast.

De uitvoerende macht (de regering) krijgt het vertrouwen van het parlement, of valt door middel van een motie van wantrouwen door datzelfde parlement.

En ja dus, het parlement heeft het recht de uitvoerende en de gerechterlijke macht te bevragen en te ondervragen. Zo eenvoudig is dat!

Verkiezingen doen sommige politici flippen!

Bart Caron is naar eigen zeggen thuis gekomen bij Groen! Op dezelfde manier als Bert Aciaux warm werd onthaald bij Sp.a, werd ook Caron in mineur ontvangen door de groene achteban, met name door die West-Vlamingen die in hem eerder een bedreiging zien dan iemand die ze als verloren zoon wensen binnen te halen. Beide heren verlieten een warm, Vlaams, democratisch, sociaal-liberaal project om in ander vaarwater politieke Lebensraum te gaan opeisen. De geschiedenis leert ons dat wie "Lebensraum" opeist, dat altijd ten koste van anderen doet.

De waarheid is, dat ze  gewoon niet de kracht van hun overtuiging hebben om van daaruit met overtuigingskracht naar de kiezer te gaan. Je moet waarschijnlijk écht wel diep doordrongen en doordesemd zijn van je (politieke) idealen, wanneer je als vermeend progressief slechts enkele dagen bedenktijd nodig hebt om je helemaal in te schrijven in de conservatieve en inefficiënte maatschappijbenadering van Groen! Zo van: "stop nu maar elke groei, want er is nog te weinig crisis!".

't Moest me even van het hart!

De voorbije maanden was er al geen sprake van een vooruitziende, doordachte en gecoördineerde aanpak van de kredietcrisis en de economische crisis die ermee gepaard gaat. Dat het gerommel in de marge ook onder van Rompuy I blijft aanhouden is jammerlijk. Het lijkt zelfs te verslechten. Minister van financiën Didier Reynders zaait eerst paniek over de toestand van de banken. Vervolgens beslist hij niets te doen.


De houding van minister Reynders en de zware druk van de familiale aandeelhouders van KBC dwong de Vlaamse regering tot ingrijpen. SLP begrijpt de krachtdadige beslissing van de Vlaamse regering. "Toch mag dit niet beletten de parlementaire democratie te respecteren. Er moet zo spoedig mogelijk duidelijkheid komen over alle beslissingen. Een debat in het Vlaams Parlement is onontbeerlijk. Dat Vlaanderen krachtdadig heeft gereageerd juichen we toe, maar dat mag ons niet tegenhouden te analyseren of men gekozen heeft voor de juiste oplossing", aldus Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk De Cock.

SLP wenst daarom niet voor haar beurt te spreken in dit dossier. "Pas nadat het dossier volledig op tafel ligt, kan men concluderen of het niet beter was geweest dat de Vlaamse regering aandeelhouder was geworden van KBC.  Dit nu al roepen van aan de zijlijn levert weinig voordelen op voor KBC of de Vlaams belastingsbetaler. De alternatieven moeten besproken worden in het parlement", aldus nog Dirk De Cock.


De clausule dat KBC kredieten moet blijven leveren aan particulieren en bedrijven is alvast een goede zaak volgens de Sociaal-Liberale Partij. Maar dat de federale overheid niet dezelfde inspanningen leverden voor KBC als voor Dexia en Fortis, is voor SLP-senator Geert Lambert onbegrijpelijk. "Is het misschien omdat KBC een uitgesproken Vlaamse bank is? De federale regering moet toch weten dat ook KBC overal in Europa actief is. Zijn ze dan echt zo weinig bekommerd om de personeelsleden van KBC?"

Het Geraardsbergs Koninklijk Atheneum organiseert vandaag een politiek debat. Thema is de realisatie van een aantal eindtermen voor het vak geschiedenis. Nagenoeg alle Vlaamse politieke partijen nemen aan het debat deel.

Voor de Open Vld komt minister van Binnenlandse Zaken Guido De Padt langs. Schepen van Onderwijs Erwin Franceur vertegenwoordigt de sp.a. Arthur Cambier neemt deel namens de CD&V. Volksvertegenwoordiger Sarah Smeyers (NV-A), volksvertegenwoordiger Martine De Maght (Lijst Dedecker), Johan De Weerdt (Groen!), Stephan Borlau (Vlaams Belang) en volksvertegenwoordiger Dirk De Cock (SLP) nemen eveneens deel aan het debat. Dit start om 13.45 uur in de school langs de Papiermolenstraat.

Vandaag in De Morgen:

"Spreekt u nu eigenlijk namens de meerderheid of namens de oppositie?" Het was Eric Van Rompuy (CD&V) die in het Vlaams Parlement SLP'er Dirk De Cock die toch wel prangende vraag voor de voeten wierp, nu er van de voormalige kartelpartner van sp.a alleen maar splinters overblijven. Voor zijn broer premier werd, was Van Rompuy vaak de meest kritische uit de meerderheid, maar tijdens het begrotingsdebat gisteren was De Cock nogal scherp uit de hoek gekomen. "Ik was Spiritist, daarna Vlaams Progressief en nu SLP'er. Dat is één en dezelfde partij", antwoordde De Cock. "Ik ben altijd loyaal gebleven aan de meerderheid. En bovendien", zo kaatste hij de bal terug, "vond ik dat u sinds 1 januari wel een vervanger kunt gebruiken."

Klik op lees verder voor de integrale tekst uit de plenaire vergadering.

Met de visie van een knielende mier.

De voorzitter van de commissie voor Leefmilieu en Ruimtelijke Ordening oordeelt volgens art. 80.3 van het Reglement van het Vlaams parlement dat de problematiek van de afbraak van de historisch waardevolle Kieldrechtse hoeves een lokale aangelegenheid zou zijn. De vraagstelling hierover moet met andere woorden schriftelijk gebeuren en de minister heeft dertig dagen tijd om te antwoorden.

Een lokale aangelegenheid waar de Vlaamse ministers morgen een beslissing willen over nemen?!
Het havenbeleid dat als een lokale aangelegenheid beschouwd wordt, het wordt met de dag hallucinanter. Weet die commissievoorzitter dan niet dat de ontpoldering te maken heeft met door Europa opgelegde natuurcompensaties, vanwege de inname van waardevolle natuurgebieden door de Antwerpse haven. Sedert wanneer is de haven, het hele havenbeleid en de Europese regelgeving met betrekking tot natuurcompensaties enkel maar van lokale betekenis?Waarom moet zo nodig tabula rasa gemaakt worden van die oude waardevolle gebouwen, die typisch zijn voor de eeuwenoude landbouwactiviteit in de Wase polders. De vraag dringt zich op wie er baat bij heeft om de geschiedenis van deze plek geografisch, landschappelijk, landbouwkundig en qua menselijke activiteit volkomen uit te vlakken?Waarom kunnen de oude historisch waardevolle hoeves geen herbestemming krijgen, met bijvoorbeeld een  museale functie, een verblijfsaccommodatie voor natuurbezoekers, ecotoerisme, hoevetoerisme, vogelspotters en dergelijke meer? Waarom kan het historisch erfgoed niet op die manier in stand gehouden worden, terwijl men tegelijkertijd historisch waardevol erfgoed bewaart? Is men hier dan werkelijk niet in staat om enkele creativiteit te ontwikkelen met betrekking tot vrijwaren van deze hoeves voor de afbraak?

Voor de visie van de commissievoorzitter van de commissie voor Leefmilieu en Ruimtelijke Ordening bestaat in het Duits een uitdrukking: “Er hat den politischen Horzont, einer knienden Ameise.” Ik durf die uitdrukking niet vertalen.

Een slachtoffer is een slachtoffer. De vergoeding voor de nabestaanden van een slachtoffer is een objectief gegeven. Het hebben van recht op zo’n vergoeding door nabestaanden van een slachtoffer is een universeel recht en staat volledig buiten de discussie of iemand op het ogenblik dat hij of zij slachtoffer werd, al dan niet over papieren beschikte.
Oulematou Nyangadou was zo’n slachtoffer. De familie van Oulematou heeft zonder meer recht op een schadevergoeding. Door het proces Van Temsche is overvloedig bewezen dat Oulematou een slachtoffer was. Ze is slachtoffer geworden op Belgisch grondgebied en de dader, die schuldig bevonden werd,  had de Belgische nationaliteit.
Wanneer iemand slachtoffer wordt van een misdaad in het buitenland, dan betekent zulks, bij het doortrekken van deze redenering, dat deze persoon of zijn nabestaanden geen recht zou hebben op enige schadevergoeding.

Haiku

Zon uit Afrika,

speelt moeder in Europa,

geraakt in het hart!

Federaal Minister Van Quickenborne pleit voor een afschaffing van de provincies en een vervanging door 25 stedelijke kernen. SLP is alvast verheugd over deze opening. Zij pleit immers reeds jaren voor de afschaffing van de provincies. Dit politiek tussenniveau is geldverslindend en onvoldoende efficiënt. De burger heeft er geen voeling mee en de bestuurlijke indeling is nog steeds gebaseerd op de visie van Napoleon en niet op de realiteit op het terrein.
 

Als integraal-democraten wenst SLP de beslissingsmacht zo dicht mogelijk bij de burger te brengen. Dat betekent een grotere rol en macht voor de steden en gemeenten. Maar er blijft vaak nood aan samenwerking, aan een bovenlokale, streekgerichte aanpak. Daarvoor zijn administratieve streekplatforms en rastersteden noodzakelijk. Dit moet leiden tot een gezamenlijk overleg, gericht op het maken van afspraken over bvb. de stadsregionale mobiliteit, een gemeenschappelijke aanpak van recreatieve infrastructuur en toerisme, of vastgoedacties en taakstellingen inzake wonen en werken.

Vlaams parlementslid Dirk De Cock (SLP): "De provinciale indeling is gesteund op tradities, niet op efficiëntie. De echte uitdaging is: hoe kunnen we zo goed mogelijk besturen, zo dicht mogelijk bij de mensen? In dat plaatje is de rol van de provincies uitgespeeld en dringen nieuwe, kleinschaliger samenwerkingsverbanden zich op."

 Dirk De Cock zal alvast de Minister van Binnenlandse Aangelegenheden, Marino Keulen, over dit standpunt van zijn partijgenoot ondervragen.

Als compensatie voor het verlies aan flora en fauna door de bouw van het Deurganckdok heeft de Vlaamse regering zich ertoe verbonden een nieuw natuurgebied te creëren. Voor de aanleg van dit gebied wordt in de Kieldrechtse polders op dit moment overgegaan tot de sloop van een achttiende- en negentiende-eeuwse hoeve. Een belangrijke reden hiervoor is het feit dat de hoeves nog werkzaam waren als landbouwbedrijf: het waren bedrijfsgebouwen in een te voorziene natuurzone. 

De schuren waren tot voor kort nog in gebruik en zijn in goede staat. Wie er binnen komt, wordt verrast door de authentieke gebinten. Daarenboven zijn de schuren beeldbepalend in het omliggende landschap en hun afbraak zou een onherstelbaar litteken veroorzaken. 

In aanloop van de afbraak werd geen onderzoek gevoerd naar de waarde van het onroerend erfgoed. Het vakgebied betreurt dat het pas onlangs op de hoogte werd gesteld en verzoekt dringend om nader onderzoek.

De twee historische hoeves te Kieldrecht zijn bedreigd met sloop.

De hoeve Oud Arenberg nr. 73 werd op 13 januari overrompeld door drie combi’s met agenten. Ondanks het feit dat actievoerders de toestemming hadden van de bewoner werd de schuur én het erf (dat nog steeds bewoond is) manu militari ontruimd. Onder politiebescherming werd vervolgens een weg vrijgemaakt voor een bulldozer die de poorten van de 17e eeuwse schuur ramde en een deel van de beplanking achteraan aan flarden reed. Als toetje werd het meubilair van de bewoner dat de bezetters van de schuur mochten gebruiken buiten opgesteld waarna het door de bulldozer werd platgereden. Zo werken blijkbaar de overheidsdiensten in ons land. Dergelijke beelden zie normaal enkel in oorlogsgebieden. Dat alles vond plaats terwijl er nog volop onderhandeld werd over de toekomst van de schuur.

Waarom moet zo nodig tabula rasa gemaakt worden van die oude waardevolle gebouwen, die typisch zijn voor de eeuwenoude landbouwactiviteit in de Wase polders. De vraag dringt zich op wie er baat bij heeft om de geschiedenis van deze plek geografisch, landschappelijk, landbouwkundig en qua menselijke activiteit volkomen uit te vlakken?

Vandaar dat ik, mijnheer de minister-president volgende vragen wil stellen:
- Is het waar dat de diensten die zich bezig houden met erfgoed, niet op de hoogte zijn (waren) van de mogelijk op handen zijnde afbraak van deze twee waardevolle hoeves?
- Is de opdrachtgever voor deze sloopvergunning de Vlaamse Overheid? Zo ja, wanneer werd die sloopvergunning afgeleverd en door wie?
- Is het niet mogelijk om deze sloopvergunning te herbekijken? Waarom wordt er niet creatief omgegaan met dit waardevol historisch erfgoed, zelfs al moet het gebied overgeheveld worden naar compensatiegebied voor natuur?
- Waarom kunnen de oude hoeves geen herbestemming krijgen, met museale functie, verblijf voor natuurbezoekers, ecotoerisme, hoevetoerisme, vogelspotters en dergelijke meer?
- Waarom wil men zo stringent aan uitvlakking van de landschappelijke geschiedenis doen? Welke drijfveren spelen hier? Is de historische betekenis van een waardevolle landschappelijke cultuuruiting selectief te benaderen?
- Welke mogelijke meerwaarde(n) kan een dergelijke sloop opleveren?

Meer info:
- http://www.doel2020.org/
- onderteken petitie tegen de afbraak hier

Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk De Cock verneemt dat Vlaams minister Bert Anciaux na overleg met de administratie de aanvraag tot subsidie voor het intergemeentelijk samenwerkingsverband cultuur tussen de gemeenten Dendermonde, Lebbeke, Buggenhout, Berlare en Wetteren heeft goedgekeurd. Het intergemeentelijk samenwerkingsverband luistert naar de naam: De Cultuurdijk.

De aanvraag van de betrokken gemeenten voldoet volledig aan de voorwaarden. Aangezien de gemeenten samen een financiële inbreng doen van € 0,20 per inwoner, ontvangen zij hetzelfde bedrag van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, departement cultuur. Voorzitter Meremans zal eerstdaags een brief in die zin van cultuurminister Bert Anciaux ontvangen. De subsidie gaat in op 1 januari 2009 en loopt tot 31 december 2013.

Dirk De Cock, die in Lebbeke tevens schepen van cultuur is, is erg blij met deze belangrijke ontwikkeling: “De stappen die al gezet zijn met betrekking tot culturele samenwerking krijgen nu een min of meer juridische onderbouw. Het is de bedoeling om naast de afstemming van het culturele aanbod en de cultuurcommunicatie in de toekomst ook te werken rond erfgoed en om die samenwerking, wanneer mogelijk, te laten uitmonden in een erfgoedconvenant.” Op die manier zou er naast een samenwerkingsverband voor cultuur eveneens een samenwerkingsverband voor erfgoed kunnen ontstaan tussen dezelfde gemeenten.

De niet-benoeming van de drie Franstalige burgemeesters is voor VlaamsProgressieven steeds een juridische zaak geweest en blijft dit ook. VlaamsProgressieven zit hiermee op de lijn die de Vlaamse regering en het Vlaams parlement altijd hebben gevolgd. Dirk De Cock Vlaams Volksvertegenwoordiger is verbaasd vandaag te vernemen dat CD&V, bij monde van Eric Van Rompuy, van die lijn afwijkt en er een politiek dossier van wil maken.

Nu alle adviezen binnen zijn, wil VlaamsProgressieven dat er snel een beslissing wordt genomen. Uitstel leidt volgens de partij alleen maar tot insinuaties alsof de benoeming van die burgemeesters pasmunt zou kunnen zijn in de communautaire dialoog.  Nu bestuderen of het uitstellen van de beslissing niet beter zou zijn, zoals CD&V voorstelt, betekent bovendien dat de louter juridische benadering wordt verlaten. VlaamsProgressieven hekelt deze bocht van 180 graden van CD&V-parlementslid Eric Van Rompuy.

Dit dossier maakt wel dat de gemeenschapsdialoog op een cruciaal moment is aanbeland.  VlaamsProgressieven heeft er voor gekozen de interinstitutionele dialoog alle kansen te geven. Dirk De Cock: “Maar met die restrictie dat mocht het een alibi-gesprek worden om de federale regering te sparen, te redden, dan we er hard tegen in zullen gaan. Een beslissing over het niet-benoemen van de burgemeesters kan twee gevolgen hebben: Ofwel wordt de gemeenschapsdialoog opgeblazen vanuit Franstalige kant ofwel kan de gemeenschapsdialoog doorgaan en wordt  het scepticisme ten aanzien van die dialoog ingedijkt.”

Welke richting het ook uitgaat, beide mogelijkheden hebben het voordeel van de duidelijkheid.  De maskers zullen afvallen en de kaarten zullen op tafel liggen. Menen de Franstaligen het echt met de dialoog? Hebben zij respect voor de wetten en decreten van het land en zijn regio’s? “Indien de dialoog echter op dit dossier strandt, dan weet men nu dat het overleg sowieso in een praatbarak zou zijn uitgemond. Beter dat nu te weten komen dan binnen een paar maanden. Wij geloven echter dat de gemeenschapsdialoog op een positief elan kan verdergaan.  De Vlaams regering heeft de kans om ook haar geloof in die dialoog duidelijk te maken door niet te talmen in het dossier van de burgemeesters. Ik pleit dan ook voor een snelle beslissing”, aldus nog Dirk De Cock.

In de plenaire vergadering sloot Dirk de Cock de rij van tussenkomsten met de gevleugelde woorden: "Wanneer men in dit dossier de kool én de geit spaart, dan zal de kool elders gegeten worden en de geit zal omkomen van de honger."

Opnieuw verspreidt N-VA een persbericht met als boodschap dat ze de enige garantie tegen een verengelsing van het  hoger onderwijs is. De aanleiding deze keer is een aantal uitspraken van Vlaamse ministers op het jaarlijkse colloquium van de Vlaamse Raad voor Wetenschapsbeleid. Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk De Cock (VlaamsProgressieven) weerlegt de insinuaties van N-VA.

Dirk De Cock: “De uitspraken van bepaalde ministers doet volksvertegenwoordiger Piet De Bruyn insinueren dat VlaamsProgressieven van haar standpunt is afgeweken. Dit is compleet bij de haren getrokken. Het ging om ministers van een andere partij. Bovendien heb ik heel recent ons standpunt nog herhaald in het Vlaams Parlement.”

Dat N-VA de enige garantie is tegen een verengelsing van het hoger onderwijs in Vlaanderen is arrogant en volledig misplaatst. “Onze standpunten in dit dossier liggen inderdaad dicht bij elkaar. Maar het is N-VA die ervoor gekozen heeft plaats te nemen op de oppositiebanken. Zij hebben zelf hun kans verspeeld om inderdaad mee garant te staan voor een bewaking van de taalclausule. Bovendien zitten een aantal academici en ook de Vlaams Vereniging voor Studenten op onze lijn. Dat maatschappelijk draagvlak moeten we ten volle gebruiken”, stelt De Cock.

Dirk De Cock was vorige week uitgenodigd op een debat over Nederlands in het hoger onderwijs en wetenschap.van de stichting Nederlands, de vereniging voor Nederlandstalige terminologie NL-TERM en het Algemeen Nederlands Verbond in Vlaanderen. Hij herhaalde daar zijn standpunten die hij eerder poneerde in een vrije tribune.

Het Vlaams ministerie van Onderwijs presenteerde enkel maanden geleden een prognose die een lerarentekort voorspelde in 2010. Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk De Cock (VlaamsProgressieven) becijferde toen dat de problematiek nog serieus werd onderschat. Een controle van de gegevens bij de start van het nieuwe schooljaar bevestigt dat er dit jaar al serieuze tekorten kunnen worden verwacht.

De vraag naar leerkrachten varieert sterk in een schooljaar. In de maand september is er normaal een overvloed aan leerkrachten en de vraag naar extra personeel stijgt gedurende het hele jaar met als toppunt de maanden maart en april. Dirk De Cock: “De voorbije maand september is het aantal openstaande vacatures echter al heel hoog en de leerkrachtenreserve op de arbeidsmarkt staat op het laagste peil ooit. Scholen zullen dus dit jaar veel problemen kennen om voor elk vak altijd een leerkracht in de klas te krijgen.”

De Cock haalt zijn cijfers uit twee databanken van de vdab.   Het aantal openstaande vacatures in de leerkrachtendatabank geeft informatie over het tekort aan leerkrachten. In september waren er al 745 openstaande vacatures in het basis- en secundair onderwijs. Dat is ongekend hoog voor het begin van het schooljaar. Vorig jaar waren er in de maand maart – het jaarlijkse hoogtepunt van de vacatures - iets meer dan 800 openstaande betrekkingen. Verschillende directies luidden toen al de alarmklok.

Ook de gegevens van het aantal werkzoekende leerkrachten bevestigt de ernst van de situatie. Het aantal werkzoekende leerkrachten ligt altijd hoger dan het aantal openstaande vacatures. Dit komt doordat de vacatures niet altijd afgestemd zijn op het diploma of de regio van de werkzoekenden.  Dirk De Cock heeft de cijfers opgezocht van de laatste negen schooljaren.  
Dirk De Cock: “Wanneer we kijken naar het gemiddelde van de voorbije negen schooljaren dan blijken er ongeveer 4000 werkzoekenden minder in maart te zijn dan in september. In september dit jaar waren er echter nog maar 3733 leerkrachten beschikbaar. Een prognose voor dit jaar op basis van de voorbije negen schooljaren leert ons dan ook dat de reserves totaal uitgeput zullen zijn in maart..”

De oorzaken voor het tekort zijn gekend. Vooral een aantal positieve maatregelen genomen tijdens deze legislatuur liggen aan de basis. Die maatregelen zullen onder druk komen te staan bij een tekort aan  leerkrachten. “Er zal op mijn vraag een gedachtewisseling in de commissie Onderwijs plaatsvinden. Hoewel we het probleem dit jaar zeker niet kunnen oplossen, hoop ik toch dat een paar flankerende maatregelen de pil kunnen verzachten. We kunnen bezwaarlijk hopen dat een eventuele economische recessie, voor gevolg zou hebben dat meer mensen een job zoeken binnen het onderwijs, een recessie is niet het soort van soelaas waar wij aan denken”, besluit De Cock.

Bijlage 3: Grafiek van tabel 2                 

(Klik op de grafiek om te vergroten.)

BRON bijlagen: http://arvastat.vdab.be/nwwz/index.htm

De afdeling Wegen en Verkeer Oost-Vlaanderen heeft in 2007 maar liefst 11 van de 29 geplande investeringsprojecten in de provincie niet uitgevoerd. Uit de cijfers die Vlaams volksvertegenwoordigers Jan Roegiers en Dirk De Cock (VlaamsProgressieven) konden inkijken, blijkt dat zo meer dan 10.8 miljoen euro van het voorziene totaalbudget van 35.3 miljoen onbenut bleef.

Dirk De Cock : “Amper 2/3^de van het investeringsprogramma uitvoeren en goed een kwart van de middelen laten liggen, is toch wel zeer opmerkelijk. De nood aan een verbetering van het Oost-Vlaamse wegennet is zeer hoog. Niet alleen loopt het verkeer op onze wegen vast, ook inzake verkeersveiligheid kan er op het gebied van infrastructuur nog veel verbeteren.”

Als redenen waarom projecten niet werden uitgevoerd worden vaak aangehaald: bijkomend onderzoek, aanslepende aanbestedingsprocedures, het ontbreken van een bouwvergunning, onvoltooide onteigeningen, … Volgens VlaamsProgressieven kunnen deze problemen perfect vermeden worden door een grondige voorbereiding en opvolging. En daar schort het net aan bij het Agentschap Wegen en Verkeer…

De situatie is trouwens niet uniek voor Oost-Vlaanderen. Het Agentschap Wegen en Verkeer heeft in heel Vlaanderen vorig jaar amper 97 van 153 geplande investeringsprojecten uitgevoerd. Een kwart van de middelen, 40 miljoen euro, werd dus niet aangewend waarvoor ze bedoeld waren.

Opvallend zijn de erg grote regionale verschillen. In Antwerpen slaagde men erin om een schamele 31,7% van de toegekende middelen te investeren, terwijl in West-Vlaanderen (thuisbasis van minister Crevits) 100,2% van het budget werd uitgegeven. Oost-Vlaanderen situeert zich tussen deze uitersten met een benutting van 69,4% wat ook aan de lage kant is.

“Dit kan zo niet langer”, zegt Jan Roegiers, “deze gegevens bewijzen wat het Rekenhof al keer op keer heeft vastgesteld, met name dat er bij AWV een structureel probleem is bij de voorbereiding en opvolging van werken”. VlaamsProgressieven gaat minister Crevits hierover verder interpelleren en vraagt een volledige doorlichting van het Agentschap Wegen en Verkeer.

De Vlaamse regering had de ambitie om de verzekering gewaarborgd wonen op een aantal punten te verbeteren. De belangrijkste vernieuwing zou het verdwijnen van de inkomensgrenzen worden. Jammer genoeg liet minister van Wonen, Marino Keulen, eind juli weten dat gratis verzekering voorlopig wordt opgeschort. De prijsofferte van de enige kandidaat, Ethias, lag veel hoger dan het beschikbare budget. De minister deelde ook mee dat hij in september aan Vlaamse regering een nieuw voorstel zou voorleggen. Uit een antwoord van de minister op een vraag van Dirk De Cock (VlaamsProgressieven) blijkt dat dit laatste niet is gebeurd. De minister wacht in dit dossier blijkbaar tot iemand hem een alternatief voorstel op een schoteltje brengt.

Voor Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk De Cock is het nochtans eenvoudig. Hij wil dat er teruggekeerd wordt naar het oude reglement dat wel betaalbaar was. Dirk De Cock:“Het laten vallen van de inkomensgrenzen is inderdaad het meest ideale voorstel. Nu dat dit niet haalbaar blijkt, kan de minister niet zo maar de doelgroep van economisch zwakkeren laten vallen. De uitbreiding van het reglement is mislukt en de minister kiest er voor dat iedereen de dupe is, door heel het systeem te laten vallen. Dat is een jammerlijke zaak. Ik vind het ook verbazingwekkend dat de minister doodleuk verklaart dat hij geen oplossing ziet, maar dat voorstellen altijd welkom zijn.”
VlaamsProgressieven begrijpt de bezorgdheid van de Vlaamse Confederatie Bouw. Het is inderdaad onverantwoord om in tijden van crisis een sociale garantie te laten vallen. Dirk De Cock wil dat de verzekering zoals hij hiervoor was opnieuw wordt opgestart. Ondertussen kan er gezocht worden naar alternatieven voor de toekomst.

“Bij het heropstarten van de verzekering in de oude vorm moet er wel een administratieve vereenvoudiging worden doorgevoerd. De verzekering kende inderdaad tot hier toe een té beperkt succes”, aldus De Cock. Hij herhaalt daarom nogmaals zijn pleidooi voor de automatische toekenning van de verzekering gewaarborgd wonen voor mensen die via de VMSW (Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen) of het Vlaams Woningfonds sociaal lenen. Uit een eigen analyse, op basis van cijfers verkregen via een schriftelijk vraag, blijkt dat in 2004 slechts  19 % en in 2005 maar 22 % van de  sociale leners een gratis verzekering gewaarborgd wonen hebben afgesloten.
Ook hier heeft de minister nooit zijn verantwoordelijkheid genomen. Dirk De Cock: “Wanneer men een sociale lening aangaat bij de VMSW of bij het Vlaams Woningfonds komt men normaal ook in aanmerking voor de verzekering gewaarborgd wonen. De minister antwoordde op mijn vraag dat de beide systemen niet volledig op elkaar zijn afgestemd. Daarom zag hij het voorstel voor een automatische toekenning niet zitten. Hij zou echter als minister zijn verantwoordelijkheid moeten nemen en zorgen dat de nodige aanpassingen gebeuren. Dit zou al een serieuze administratieve vereenvoudiging zijn.”  
Dirk De Cock berekende dat dit in absolute cijfers een stijging van ongeveer 1700 polissen zou tot gevolg hebben. Gelet op de huidige 4200 polissen per jaar moet het gestegen budget voldoende zijn om deze aanpassing door te voeren.

Onwaarschijnlijk is het: de wijze waarop de beheersvennootschap Semu probeert de scholen tot drie euro per leerling af te troggelen voor het zingen van liedjes. Ze doet dat op een onbeschofte en incorrecte wijze. Bart Caron en Dirk De Cock (beide VlaamsProgressieven) roepen de scholen op hier niet licht op in te gaan en ze vragen de federale minister van Economie een onderzoek te doen naar Semu.

Even situeren. Semu int de rechten voor uitgevers van bladmuziek. Ze zette de voorbije jaren koren, muziekverenigingen, het deeltijds en het hoger kunstonderwijs onder druk om een licentie te nemen, en nu doet ze hetzelfde met lagere en middelbare scholen. Schijnbaar aan een laag tarief, 0,7 euro per kleuter, 1,77 per leerling uit het lager en 2,77 per scholier uit het middelbaar onderwijs. Vermenigvuldig dat eens met het aantal betrokken leerlingen, dan merkt iedereen dat het gaat om een enorm bedrag dat in de schoot van de beheersvennootschap valt. Voor het onderwijs is het schijnbaar een kleine kost, maar in feit een nieuwe belasting.
Semu wil met de scholen licenties afsluiten zodat elke school dan onbeperkt muziek zou mogen kopiëren. Alleen, Semu vertegenwoordigt slechts een beperkt gedeelte van de uitgegeven muziek die in Vlaanderen wordt verdeeld. En kan dus nooit pretenderen dat de school dan 'veilig' zou zijn. De licentie dekt slechts die uitgevers die SEMU vertegenwoordigt, vele andere niet. Semu pleegt dus boerenbedrog.

Bart Caron: “Wij stellen voor dat de scholen zoveel mogelijk met originele bladmuziek werken. Voor muziek uit het publiek domein - niet-beschermde muziek omdat de componist reeds langer dan 70 jaar overleden is of volksmuziek zoals Klein Klein Kleutertje - kunnen ze wel zoveel kopies nemen als ze willen. Als ze zich aan deze regels houden moeten ze geen rechten betalen en is een licentie met SEMU overbodig.”

De volksvertegenwoordigers Bart Caron en Dirk De Cock vragen ook, in het belang van de cultuursector en het onderwijs, aan de federale minister van Economie Van Quickenborne in te grijpen. Zijn voorganger liet het dossier verrotten. Ze vragen dat de nieuwe minister krachtdadiger ageert. Er zijn talrijke klachten tegen Semu, er zijn grote twijfels over de vrijwaring van rechten en nog veel meer over de herverdeling van de inningen over de uitgevers van bladmuziek. Dirk De Cock: “Daarenboven is de stijl van Semu beneden alle peil. Ze dreigen organisaties af op basis van onjuiste informatie, dagen verenigingen voor de rechtbank, verhinderen dat landelijke organisaties nog muziekpartituren uit hun bibliotheek kunnen uitlenen enz. Dat zowel de bisdommen voor hun koren als de onderwijskoepels voor de scholen niet tot een overeenkomst zijn gekomen met Semu bewijst de onredelijkheid van deze auteursrechtenorganisatie.”

De houding van Semu bevordert geenszins de muziekbeoefening, laat staan de verkoop van partituren. Integendeel, de organisatie besmet het imago van componisten en muziekuitgevers. Velen van hen willen daarom ook helemaal niet meer samenwerken met Semu.

En tenslotte, kan er niet worden gedacht aan een algehele vrijstelling van rechten voor het leerplichtonderwijs, eventueel met een compenserende vergoeding voor de auteurs en uitgevers?  Ook dat verdient onderzoek door het federale kabinet van economie.

De N-VA gaat in de eerste oppositiedagen al snel uit de bocht. Minister Ceysens pleitte bij de opening van het academiejaar van de K.U.Leuven voor meer mogelijkheden om cursussen aan te bieden in het Engels. De N-VA verklaart dat dit een gevolg is van hun vertrek uit de Vlaamse Regering. Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk De Cock (VlaamsProgressieven) laakt als klokkenluider in dit dossier de uitspraken van de N-VA. 

Dirk De Cock:"Vooral de verklaring van N-VA dat enkel de principiële houding van de N-VA de belangen van de Vlaamse studenten verdedigde, is flauwe oppositietaal. Ik heb niet alleen in de vorige legislatuur zwaar gewerkt aan de bescherming van het Nederlands in het Hoger Onderwijs. Ik was bovendien de eerste die na uitspraken van minister Ceysens enkele maanden geleden de alarmklok luidde." 

In het opiniestuk  'Een kans met Nederlands' plaatste De Cock vele kanttekeningen bij een doorgedreven verengelsing van ons hoger onderwijs. Vooral de invalshoek die De Cock hanteert dat het voorstel om in het Engels te doceren helemaal niet progressief is, kreeg veel bijval vanuit de academische wereld. De Cock is blij dat ook vanuit de studenten het signaal komt dat "een ondoordachte verengelsing van het hoger onderwijs drempelverhogend en kwaliteitsbedreigend is". 

"Ook in het Vlaams Parlement heb ik al duidelijk gesteld niet akkoord te gaan met een verengelsing van ons hoger onderwijs. Zonder enig verkramptheid zie ik te veel nadelen. De voorstanders van een doorgedreven verengelsing hebben me nog steeds niet overtuigd. Minister Patricia Ceysens zal haar ideeën hieromtrent nog wel een aantal keer verkondigen. Dat betekent nog niet dat het bewuste onderwijsdecreet in die zin wordt aangepast", aldus nog Dirk De Cock.

De onthaaste schooldag van Groen! is een schoolvoorbeeld van hoe een mooi uitgangspunt kan leiden tot een slecht idee. Een poging om sociaal te zijn, lijkt bij nader inzien toch niet zo bevorderlijk voor de tijdsindeling van kinderen, ouders en leerkrachten. Bovendien is het idee vooral weinig efficiënt: heeft iemand bij Groen! een rekenmachine gelegd naast dit voorstel?

Die onthaaste lagere schooldag begint om acht uur ’s morgens en loopt tot 18.00 uur. Binnen deze periode wisselen lessen rekenen zich af met keuze activiteiten, muziek, tekenen, toneel…worden ruime ravotpauzes ingebouwd, wordt er aan sport gedaan over de individuele klassen heen net zoals in de sportclub. Groen! vindt de buitenschoolse activiteiten zo belangrijk dat ze er elk kind naar de school wil voor brengen. Maar vindt een kind dit wel allemaal leuk? Groen! heeft hier duidelijk ook niet gedacht aan de ouders, die in dit systeem hun oogappels elke dag een paar uur extra moeten missen. En hebben ouders en kinderen nog de vrijheid om zelf te kiezen hoe ze die bijkomende uren invullen?

“De schooldag is steeds meer gereduceerd tot kennisoverdracht”, stelt Groen!. VlaamsProgressieven erkent dit probleem, maar ziet geen oplossing in het groene voorstel om een kind een volledige dag in een school te laten doorbrengen. En dat kinderen van lagere sociale klassen veel minder participeren aan buitenschoolse activiteiten is inderdaad ook een gekend probleem. Maar de oplossing ligt ook hier niet in het uitbreiden van de schooluren.

Heel wat bekende streekgenoten hebben een verborgen of wat vergeten kantje, dat niets met hun bekendheid te maken heeft: een opmerkelijke hobby, een bijzonder beroep, een rijk verleden, ... Wij zochten enkele van die streekgenoten op, zodat u ze ook eens van een andere kant leert kennen. Vandaag gaan we langs bij schepen Dirk De Cock uit Lebbeke. In zijn vrije tijd schrijft hij gedichten. De volksvertegenwoordiger is van plan de Lebbeekse dialecten ooit te bundelen.

Dialectwoorden, oud-Nederlands en poëzie. Lebbeeks schepen en volksvertegenwoordiger Dirk De Cock is er al sinds zijn tienerjaren door gefascineerd. Hij droomt ervan een Lebbeeks woordenboek uit te brengen om het dialect in stand te houden.

Dirk De Cock was amper zestien jaar toen hij al op de banken van de universiteit zat. «Dat ik koos voor Germaanse, was een evidentie», zegt hij. «Ik raakte in de humanoria enorm geboeid door taal en meertaligheid. Ik vond dat je daar heel veel mee kon doen. En dus wilde ik er alles over leren, ook van Frans, Engels en Duits. Ik heb heel goede leraars gehad, waar ik veel van geleerd heb.»

De Cock is vooral geboeid door dialecten. «Ik ben daar enorm mee bezig. Ik ken onderhand wel alle Lebbeekse dialectwoorden en wil ze graag bewaren voor het nageslacht. Veel woorden staan al opgeslagen op de computer. Maar ik moet eens tijd hebben om ze te bundelen. Ik speel met de idee om een woordenboek 'Lebbeeks dialect' uit te brengen.»

De Cock vindt het dan ook spijtig dat veel dialectwoorden verdwijnen. «Het dialect verschraalt», zegt hij. «De woordenschat verdwijnt, alleen de klanken blijven bestaan. Nochtans kunnen oude dialectwoorden ons veel leren. Hetzelfde geldt voor etymologie. Hoe mensen vroeger straten en plaatsen benoemden, maakt veel duidelijk over hoe Lebbeke er vroeger bijlag. Ik vind dat allemaal razend interessant.»

De Cock is ook een fervent poëzieliefhebber. «Ik had een voorliefde voor de hoofse literatuur, met troubadours en rederijkers», zegt hij. «Maar ik ben me ook op moderne literatuur beginnen toeleggen. Ik ben een echte freak. Zelfs tijdens plenaire vergaderingen in het Vlaamse Parlement kan ik het niet nalaten om er bij tussenkomsten geregeld een citaat uit een gedicht tussen te smijten.»

En De Cock neemt ook geregeld zelf de pen ter hand. «Als ik getroffen ben door een emotie, gebeurtenis of mooi woord, schrijf ik een gedicht neer. Ik heb er ondertussen al een driehonderdtal. Ik hou ervan om die gedichten, of poëzie van andere auteurs, voor te dragen. Ik probeer dat altijd op een laagdrempelige manier te doen.»

Tijd tekort

De schepen geeft toe dat hij best wel wat meer tijd zou willen steken in poëzie. «Maar door de politieke carrière is dat helaas niet mogelijk. Maar spijt heb ik niet. Ik wil nu op politiek vlak het onderste uit de kan halen, maar later zal ik me ooit wel volledig toeleggen op literatuur.»

Ondertussen probeert de politicus er zoveel mogelijk uit te halen. Door op gedichtendag poëzie voor te lezen in de gemeenteraad, door gedichten te brengen in kerk en bibliotheek en door zich volledig toe te leggen op zijn beleidsdomeinen cultuur en bibliotheek.

BRON: Nele Dooms, Het Laatste Nieuws, 11 juli 2008, p. 18

VlaamsProgressieven Waas&Dender heeft zich de problematiek van het fietspad ter hoogte van de N16 aangetrokken. Het verdwijnen van het stuk fietspad aan de N16 leeft sterk in Temse. Eind april waren er al meer dan 1500 handtekeningen verzameld voor een alternatief tracé langsheen de spoorweg. Er is ook een fietsersbond opgericht die aanstaande zondag nog  een protestactie organiseert. VlaamsProgressieven Waas&Dender heeft de voorbije weken deze problematiek aangekaart bij het Vlaams Gewest en het provinciebestuur.

Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk De Cock ondervroeg minister van Openbare Werken Crevits over het idee van het  nieuwe fietspad langs de spoorlijn 54 Sint-Niklaas-Temse-Bornem. Dirk De Cock: “Het antwoord van de minister was echter teleurstellend. Omdat het voorgestelde traject op het netwerk fietspaden over lange afstand (L.A.F.) ligt, is het volgens de haar een verantwoordelijkheid van de provincie. Het afgeschafte fietspad langs de N16 maakt echter deel uit van het Bovenlokaal Functioneel Fietsnetwerk dat door het Vlaams Gewest zelf werd uitgewerkt. Het lijkt me dan maar logisch dat het Vlaams Gewest een valabel alternatief uitwerkt en het netwerk opnieuw sluitend te maken. Zonder enige constructieve bijdrage de problematiek doorverwijzen vind ik dan ook een jammerlijk zaak.”

VlaamsProgressieven Waas&Dender is tevreden met de komst van de snelbusverbinding tussen Aalst, Dendermonde en Sint-Niklaas, maar ziet dit slechts als een overgangsmaatregel.  De partij vraagt dat de verschillende gemeenten in de regio hun schouders zetten onder de vraag naar een lightrailverbinding.

Vervoersmaatschappij De Lijn investeert binnenkort in een snelle verbinding tussen Aalst, Dendermonde en Sint-Niklaas. “Dit zal de mobiliteit tussen het Waasland en de regio Aalst ten goede komen. Het openbaar vervoer tussen deze regio’s is momenteel slecht uitgerust. Het ontbreken van een rechtstreekse treinverbinding verplicht reizigers over te stappen in Gent-Sint-Pieters of in Brussel. Dit is verre van ideaal”, aldus partijsecretaris Wouter Van Bellingen uit Sint-Niklaas.  “Een groot hiaat in Vlaanderen is het regionaal openbaar vervoer over het spoor. Op dit moment investeert De Lijn in snelle busverbindingen om zo een aantal missing links in te vullen. Maar voor die missing links kunnen in de toekomst ook snelle, lichte treinen en sneltrams – of  ook lightrails – een oplossing bieden.”

Enkele maanden geleden hebben de lokale afdelingen van VlaamsProgressieven uit de regio Waas&Dender zich gegroepeerd in een arrondissementswerking. Het doel van deze samenwerking is drieledig. Ten eerste willen we rond een aantal concrete dossiers belangrijk voor onze regio samenwerken. Ten tweede willen we elkaar versterken door een betere interne informatiestroom. Ten derde willen we VlaamsProgressieven meer op de kaart zetten in onze regio. We hebben een aantal sterke afdelingen en sinds de voorbije gemeenteraadsverkiezingen verschillende lokale mandatarissen. Naast het verstevigen van deze kernen hopen we ook nieuwe afdelingen op te richten in onze regio. Twee weken geleden konden we u al de blijde geboorte van de nieuwe afdeling in Beveren aankondigen. We hebben er goede hoop in dat er in de toekomst nog zullen volgen.

De Ieren hebben Europa sip laten kijken. De kersverse Ierse premier moest tijdens de Europese top figuurlijk spitsroeden lopen. Karel De Gucht en velen van zijn Europese companen sloegen met de verbale zweep. Ze sloegen niet, ze ranselden! De arrogantie van zoveel gevestigde Europese Macht ten opzichte van het uiterste Westen was niet te pruimen. Het is niet licht kersen eten met de hoge omes van de EU.

De Ieren gaven een signaal, dat niet te miskennen valt. Europa is te ver van ons (Ierse) bed. Nochtans heeft de EU, Ierland geen windeieren gelegd! Is het verdrag van Lissabon dan opeens een slecht verdrag? Het is slecht omdat het onleesbaar is, maar inhoudelijk is het een hele verbetering ten overstaan van het verdrag van Nice. Het geeft openingen naar meer democratie, naar meer culturele accenten, naar meer eenheid in verscheidenheid. We mogen niet vergeten dat Europa door de stichtende vaders als een "Markt" werd geconcipieerd, een "Markt" van afzonderlijke "staten" die zouden samenwerken op economisch vlak, de EEG, weet je 't nog! De Europese Economische Gemeenschap. We hebben goed praten over een socialer Europa of over een Europa der regio's! De hele constructie was aanvankelijk volkomen anders bedacht! Laat maar eens een tanker in volle zee en in volle vaart een bocht nemen van 90°. De draaicirkel zal niet heel kort door de bocht zijn.

We zijn al een heel eind op weg. Vanuit dat marktdenken moeten de Europese leiders van vandaag ingangen vinden om Europa socialer te maken, om voor de groene gedachte en het principe van de subsidiariteit een draagvlak te creëren. Dat is helemaal geen gemakkelijke oefening en op het vlak van communicatie een absolute triller, om niet te zeggen een slangenkuil, daar kan de Ierse Europese Commissaris over meepraten. Wie vanuit een dergelijke functie zegt dat hij zelf de tekst van het verdrag niet heeft gelezen, laat staan dat hij de inhoud ervan zou verstaan, zaait angst en paniek.

Het is die angst en die paniek die de Ieren liet "neen" stemmen.

Moeten wij dan het verdrag wel goedkeuren? Ja, maar met een "maar", en die "maar" moet onze kritische bedenkingen bevatten.

Onze kritische bedenkingen zijn: een socialer Europa, meer culturele verschillen, meer rechtstreekse democratie, meer repect voor de regio's en voor het principe van de subsidiariteit. Al die bedenkingen kunnen maar aan bod komen, wanneer eerst dit verdrag wordt aanvaard. De vraag luidt nu: hoe geraken we zo ver?

Inspraak en betrokkenheid van alle partners van en school dragen bij tot een beter schoolklimaat en een kwaliteitsvol schoolbeleid. Het participatiedecreet heeft tot doel dit - waar nodig - te stimuleren. Toch blijven conservatieve krachten het eigen belang voorop zetten. Ze pogen op die manier het verder ontwikkelen van een participatieve cultuur in alle Vlaamse scholen te dwarsbomen. Dé conservatie kracht blijft het Vlaams Secretariaat van het Katholiek Onderwijs (VSKO). De onderwijskoepel van het vrije onderwijs berichtte vorige week dat het participatiedecreet zijn doel voorbijschiet. 

Het VSKO stond van in het begin heel kritisch tegenover het participatiedecreet. Niet omwille van de vrees dat het een slecht instrument zou zijn om meer participatie mogelijk te maken. Zo verkochten ze het wel in het openbaar, maar ook toen was het duidelijk dat het hen ging over het eigen belang van de directie en vooral de schoolbesturen. De schrik dat deze spelers een deel van hun beslissingsbevoegdheid  - of misschien wel macht - zouden moeten inleveren was groot. Deze echte reden van  hun verzet was bij de besprekingen van het decreet al sterk merkbaar. Nu drie jaar later krijgen we de definitieve bevestiging van dit motief. De koepel komt met een eigen – zogezegd- objectief onderzoek  op de proppen dat hun kritieken op het decreet volledig onderschrijft. Het onderzoek is echter een gestuurde bevraging met bovendien heel selectieve conclusies.

Op uitnodiging van Actiegroep Droge Voeten kwam op 9 mei 2008 Dirk De Cock samen met collega Vera Van der Borght naar De Bunt (Hamme). Dirk stelde al eerder een parlementaire vraag over het geplande overstromingsgebied in De Bunt.

 Het actiecomité maakte samen met hem een fietstocht door het gebied. Hij kreeg veel informatie over de stand van zaken in het dossier, en over de resterende knelpunten. In het Lippenbroek kon Dirk zich een beeld vormen van wat er met De Bunt zal gebeuren als de geplande overstromingsgebied er komt.
Dirk diende de week na het bezoek een schriftelijke vraag in bij de bevoegde minister. Hij pleit hierbij voor meer duidelijkheid. Hij hoopt ook meer informatie te verkrijgen die het actiecomité vooruit kan helpen.

Dirk De Cock (VlaamsProgressieven) heeft zich de problematiek van het fietspad ter hoogte van de N16 aangetrokken. De Vlaams volksvertegenwoordiger heeft aan de betrokken ministers, Kathleen Van Brempt (mobiliteit) en Hilde Crevits (openbare werken) hierover een schriftelijke vraag ingediend.

Dirk De Cock: “Het verdwijnen van het stuk fietspad aan de N16 leeft sterk in Temse. Meer dan 1500 handtekeningen op een petitie, het oprichten van een fietsersbond, een optocht met meer dan 80 deelnemers,… Dit maakt duidelijk dat de Temsenaars bekommerd zijn om de verkeersveiligheid voor fietsers in hun gemeente.” De Cock wendt dan ook graag zijn parlementaire mogelijkheden aan om mee naar oplossingen te zoeken.

Dirk De Cock stelt zich net zoals de fietsersbond vragen bij het gebruik van hout voor het fietspad op de Scheldebrug. De Vlaamse overheid heeft immers een ‘vademecum Fietsvoorzieningen’ dat allerhande instructies bevat hoe men o.a. fietspaden het best aanlegt. Zo komt ook het materiaalgebruik aan bod. Naast enkele aandachtspunten worden ook  de voor- en nadelen van verschillende mogelijke materialen voor de aanleg van fietspaden opgesomd. Asfalt, cementbeton, tegels, klinkers en betonstraatstenen, halfverhardingen en verharding in rijsporen worden geanalyseerd. Hout komt hier echter niet aan bod. Dirk De Cock vraagt hierover duidelijkheid van minister Crevits.

De problematiek van de aantrekkelijkheid van een job als schooldirecteur staat weer volop in de aandacht. Vooral administratieve taken en de reglementering zijn oorzaken van overbelasting en/of burn-outs. Dirk De Cock (VlaamsProgressieven) vraagt een duidelijk actieplan rond planlastvermindering en administratieve vereenvoudiging voor het basis- en secundair onderwijs. 

Ook vorig jaar waren er verontrustende signalen over het tekort aan directeurs in het basisonderwijs.  Het is een problematiek die de laatste jaren regelmatig terugkeert. Vanuit verschillende fracties komt hierop steeds de vraag naar meer personele ondersteuning voor de directies.
Dirk De Cock:”Altijd maar meer mensen is in dit geen oplossing meer. De arbeidsmarkt staat droog. Er is een tekort aan directeurs en in de toekomst wordt een dramatisch tekort aan leerkrachten verwacht. Extra jobs bovenop de reeds geplande investeringen in het onderwijs betekent vandaag enkel nieuwe openstaande vacatures. We moeten daarentegen veel straffer inzetten op planlastvermindering en administratieve vereenvoudiging.”

De Senaatscommissie voor Institutionele Aangelegenheden besliste vorige week met de steun van CD&V/N-VA dat ze geen standpunt inneemt in het belangenconflict dat de Franse gemeenschap heeft ingeroepen tegen het decreet dat bepaalt dat de inspectie van de Franstalige basisscholen in de faciliteitengemeenten een Vlaamse bevoegdheid is.

Senatoren Geert Lambert (VlaamsProgressieven) en André Van Nieuwkerke (sp.a) dienden een amendement in waarin ze stelden dat het Vlaams parlement het gelijk aan zijn kant heeft en dat er dus geen sprake kan zijn van een belangenconflict. Tot hun verbazing stemden CD&V en N-VA hun tekst weg, en kozen er dus voor geen advies te geven. Daarmee neemt de senaatsfractie van het conservatief kartel een ander standpunt in dan hun Vlaamse collega’s. “De Vlaamse leeuwen van CD&V/N-VA blijken, als er geen camera’s in de buurt zijn, niets meer dan papieren tijgers”, constateert Lambert. “Het verschil tussen de grote woorden in het Vlaams parlement en de daden in de senaatscommissie begint een constante te worden. Ook bij de behandeling van het eerste belangenconflict over B-H-V was het kartel er steeds als de kippen bij om zand in de parlementaire raderen te strooien.”

De goedkeuring van het Vlaamse decreet verliep eertijds ook al niet van een leien dakje. Het decreet stond immers midden in de oranje-blauwe regeringsonderhandelingen geagendeerd in het Vlaams parlement. N-VA vroeg toen een hoorzitting aan om zo de stemming te kunnen uitstellen. Toen CD&V/N-VA ook nog eens probeerde de hoorzitting op de lange baan te schuiven heeft Volksvertegenwoordiger Dirk De Cock (VlaamsProgressieven) dit  tegengehouden. Hierdoor kwam er toch een snelle stemming van het decreet.

“Maar het was toen al heel duidelijk dat de Vlaamse meerderheidspartijen federaal verveeld zaten met dit dossier. De houding van CD&V/N-VA in de senaat verbaast me dan ook niet”, verduidelijkt De Cock. “Het is natuurlijk makkelijk voor het kartel om in het Vlaams parlement oppositie te voeren tegen de Franstalige partijen. Op het federaal niveau waar ze samen aan tafel zitten, zijn ze daarentegen een pak minder straf!”

CD&V/N-VA krijgt nog een laatste kans om zijn fout recht te zetten: Lambert en Van Nieuwkerke zullen hun amendement morgen opnieuw indienen bij de plenaire behandeling van het non-advies.

Meer info:
- persbericht Dirk: Oranje-blauwe strategie in Vlaams parlement
- artikel in De Standaard 21/11/07: Derde bommetje of derde kaakslag

Vandaag werden de cijfers bekend gemaakt van het dreigend lerarentekort voor de periode 2007-2010. Het Vlaams ministerie van Onderwijs heeft een prognose gemaakt voor deze jaren. Dirk De Cock (VlaamsProgressieven) berekende echter een dubbel zo groot tekort als aangekondigd.

In 2010 zou er sprake zijn van een tekort van 499 à 595 kleuteronderwijzers en 316 leraren secundair onderwijs. Een aantal zaken worden volgens Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk De Cock bij deze berekening over het hoofd gezien: “Het rapport becijfert de prognose op basis van voltijdse betrekkingen. Tijdelijke leerkrachten presteren echter gemiddeld maar 70 % van een voltijdse betrekking. Dit betekent dat om te weten hoeveel leerkrachten je in de toekomst nodig hebt, je de cijfers eigenlijk maal 1,4 moet doen.”
Een tweede anomalie zit in het feit dat het ministerie voor de berekening van de openstaande vacatures de cijfers van maart 2007 gebruikt.  “De openstaande vacatures zijn de voorbije maanden echter spectaculair gegroeid. Voor het secundair onderwijs bijvoorbeeld zijn er nu 564 openstaande vacatures in de databank van de VDAB. Dat zijn er 305 meer dan in maart vorig jaar. Dit heeft een belangrijke invloed op de prognoses”, analyseert Dirk De Cock. “Een herberekening van de cijfers op basis van deze twee elementen geeft een prognose van een tekort van 761 à 896 kleuteronderwijzers en 747 leraren secundair onderwijs. Dus tweemaal zo groot als aangekondigd.”

Uit deze cijfers blijkt de hoogdringendheid van de problematiek. Snelle en structurele maatregelen dringen zich op. Dirk De Cock heeft in de commissie Onderwijs een gedachtewisseling over het arbeidsmarktrapport aangevraagd en verkregen.

Dirk De Cock heeft  zelf een aantal voorstellen klaarliggen om de problematiek van het lerarentekort tegen te gaan. Hij denkt hierbij aan een flexibele vervangingsdatabank met alarmbelprocedure, een dynamischere onderwijscarrière met doorgroeimogelijkheden, een bonus voor knelpuntvakken en – regio’s, …

VlaamsProgressieven is daarentegen geen voorstander van het recente initiatief van het gemeenschapsonderwijs. Het GO! Onderwijs werkt sinds kort met een aparte jobsite. Iedereen die binnen het GO! Onderwijs aan de slag wil moet zich eerst registreren via deze site. “Zulke initiatieven zijn nefast voor een vloeiend verloop van leerkrachten tussen de verschillende netten. We willen toch niet terug naar de tijd dat men enkel met een diploma van een katholieke hogeschool op een vrije basisschool terecht kon? Gecoördineerd overleg met alle onderwijsactoren en maatregelen vanuit het beleid zijn echt meer dan hoogdringend”, besluit Dirk De Cock.

Tijdens de koloniale periode hebben wij, westerlingen (althans onze instanties, onze regeringen en gezagsdragers) de inlanders (de autochtonen van ter plekke) van toen – onder het mom hen beschaving te brengen – simpelweg uitgebuit. Je kan nog zeggen, je moet dat met de maatstaven van destijds bekijken, maar je kan er niet omheen, we hebben die gebieden enkel als wingewest bekeken en aldus gehandeld. We hebben de plaatselijke bevolking gekerkerd in hun eigen land. We hebben hen onze structuren opgelegd, onze inzichten opgedrongen. We hebben hen zonder enig medezeggenschap gedwongen om economisch te participeren aan mercantiele processen die bijna uitsluitend het “moederland” ten goede kwamen. We hebben hun grondstoffen schaamteloos ontvreemd.

Nu is men toe aan een tweede golf van kolonisatie, enkel diegenen met de gepaste diploma’s of met de nodige opleidingen in branches (de knelpuntberoepen, weet je wel!) waar hier nood aan is, worden aangetrokken. (Staatssecretaris Turtelboom). Daar zijn op zijn minst twee bedenkingen bij. Ten eerste: Moeten we niet diegenen die gestudeerd hebben en/of een opleiding kregen, maximaal laten renderen in hun eigen land? Zijn die mensen niet in de eerste plaats nodig om in de landen ginds structuur, opleiding en opbouw te voorzien. Kunnen we het voor onszelf ethisch verantwoorden dat wij nu ook nog – naast tal van andere grondstoffen – de menselijke grondstof van het brein, opeisen in het belang van onze handelbalans? Ten tweede: Hebben we ooit al niet eens een dergelijke oproep gedaan (jaren ’60), waarvan de naweeën nog steeds niet verwerkt zijn, omwille van ontbrekende of totaal ondermaatse begeleidingsprogramma’s.

Geef de mensen die hier gestrand zijn recht op arbeid, zonder segregatie naar opleiding. Voorzie voor de mensen die hier terecht gekomen zijn opleidingstrajecten voor knelpuntberoepen, vereenvoudig de procedure voor de erkenning van elders verworven kwalificaties en zet maximaal in op het Nederlands om weerstanden bij onze (autochtone) bevolking zoveel als mogelijk weg te nemen. Probeer te werken met de potentie die hier al aanwezig is en doorbreek de vicieuze cirkel door ook de mensen die in de “procedure” zitten ‘recht op arbeid’ te verlenen. Het recht op werk is een universeel recht, op die manier zorgen mensen ook voor hun eigen inkomen en kan heel wat wrevel tegenover die groep van mensen weggenomen worden. Zo werk je ook parallelle circuits tegen die in de illegaliteit ontstaan. Laat de mensen die hier zijn hun bijdrage in “arbeid” leveren. Misschien dichten we op die wijze een stukje van de mondiale kloof.

 VlaamsProgressieven wil hier een einde aan maken

Het huidige decreet studiefinanciering houdt immers geen rekening met schuldbemiddeling bij het vaststellen van het referentie-inkomen. De toekenning van studietoelagen gebeurt enkel op basis van het inkomen vastgesteld door de fiscus. Steeds meer mensen leven echter onder schuldbemiddeling en hebben in de praktijk een lager inkomen te besteden dan hun belastbaar inkomen.

Een aanpassing van het referentie-inkomen bij studietoelagen dringt zich dan ook op. Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk De Cock heeft namens VlaamsProgressieven een decreetwijziging uitgewerkt. Die aanpassing moet ervoor zorgen dat de schuldaflossingen in mindering worden gebracht van het inkomen. Hierdoor zal voor deze mensen de kans aanzienlijk stijgen om in aanmerking te komen voor een studietoelage.

Mevrouw Graça Machel - de weduwe van Samora Machel en de vrouw van Nelson Mandela - heeft vorige week een doctoraat honoris causa gekregen van de Gentse universiteit. Ze heeft duidelijk gezegd dat voedsel niet kan worden gebruikt om energie op te wekken. Zij komt natuurlijk uit een streek waar het probleem veel prangender is. Ze zei dat voedsel dient om opgegeten te worden door de mensen.

Dat is de ethische vraag waar we vandaag voor staan. Deze gewijzigde inzichten zorgen voor een nieuwe wending. Het percentage van de hernieuwbare energie moeten we zeker halen. In Der Spiegel van vorige week stond dat er zelfs al een derde generatie planten was om biobrandstoffen te maken. Het ging om snelgroeiend struikgewas dat je steeds kan maaien en tussenteelten zoals zonnebloemen, klaver, lupinen enzovoort. Bij nateelt kan je ook een vindingrijke volgorde promoten.

We moeten ons allemaal de vraag stellen of het gebruik van voedsel, maar ook het gebruik van palmolie, zo interessant is. Er is de CO2-kost van het verschepen van die olie en in de zuiderse landen moet men percelen, waar men anders voedsel kan winnen, vrijmaken of er tropisch oerwoud voor kappen. Is dat mondiaal gezien een winst? Ik twijfel daaraan en vermoed dat het antwoord negatief zal zijn.

We moeten daar heel grondig over na denken. Met moderne technologie is ook veel mogelijk. We moeten daar echt niet van afwijken. Als we de tweede en derde generatie in ogenschouw nemen en geen voedsel gebruiken, zijn we al een heel eind op weg.

In het recente fietspadenrapport van het Nieuwsblad staat niet geheel onverwacht de onveilige Durmebrug met stip genoteerd als slecht fietspad. Ondanks eerdere berichten over de verbreding van de brug ter hoogte van Sint-Anna blijft er heel wat onduidelijkheid volgens Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk De Cock (spirit). Hij hoopt binnenkort - na drie schriftelijke vragen aan de betrokken ministers - eindelijk complete helderheid te verkrijgen in dit dossier.

In oktober stelde Dirk De Cock zijn eerste vraag over de Durmebrug aan minister Crevits. Hij hield daarbij een warm pleidooi om snel ook de Durmebrug aan te pakken. De Cock toonde zich tevreden met de verschillende geplande investeringen om de verkeersveiligheid te verbeteren op de N446. Zo zullen tussen de Acacialaan in Waasmunster en de aansluiting met de N470 in Dendermonde fietspaden worden aangelegd, evenals twee rotondes. Maar De Cock liet ook zijn ongenoegen blijken over het feit dat de Durmebrug nergens was opgenomen in de plannen. Het leek hem totaal onlogisch om één van de meest onveilige punten voor fietsers op dit stuk van de N446 niet aan te pakken in het pakket van werken.

Dirk De Cock: “Eind november antwoordde de minister me dat de mogelijke investeringen aan de Durmebrug nog werden bestudeerd. Vreemd was wel dat de burgemeester van Waasmunster rond diezelfde periode stellig beweerde dat de minister, hem had beloofd brug tegen 2009 te vernieuwen. Ik vroeg de minister opnieuw om meer uitleg.”

Minister Keulen tikt schepencollege op de vingers

De Aalterse raadsleden moeten de notulen van het schepencollege thuis toegezonden krijgen.

Gemeenteraadsleden die in Aalter willen weten wat het schepencollege zoal heeft beslist, moeten daarvoor naar het gemeentehuis om met eigen ogen de notulen in te kijken. Zo staat het in het huishoudelijk reglement dat vorig jaar onder zwaar protest van de oppositie werd goedgekeurd. Aalter is daarmee de enige gemeente die het de raadsleden zo moeilijk maakt: overal elders krijgen ze de notulen - meestal via mail - thuis toegestuurd.

Minister Keulen heeft nu - op vraag van Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk De Cock (spirit) - duidelijk gemaakt dat Aalter in de fout gaat. In het gemeentedecreet staat namelijk letterlijk dat de notulen aan de raadsleden bezorgd moeten worden en dat betekent dat ze daar ook moeten toekomen. 'Wie dat woord moedwillig anders interpreteert, doet de bedoelingen van het decreet teniet', zegt Keulen.  

Burgemeester Luk De Rijck van Temse verbiedt een opvoering van Vitalski: "Mijn leven met Leterme", terwijl hij zelfs dat stuk niet eens bekeken heeft. Misschien zegt de titel hem voldoende om de voorstelling te verbieden. Leven we echt in 2008?! Ik kon mijn oren niet geloven en toch had ik het goed gehoord. Wil de Cd&V opnieuw "de index" (lijst van voor rooms-katholieken verboden boeken) invoeren? Ik dacht met een gerust gemoed dat we zo'n stadium reeds lang, heel lang voorbij waren. Niets is minder waar! Schepen Annemie Blommaert (Cd&V) geeft zelfs toe dat de maatregel is ingegeven, omdat "het gevaar bestond dat de Eerste Minister zou worden uitgelachen?"

En wat dan?! Is humor niet het verwerken en/of het omzetten van spanningen uit de maatschappij? Is het - ook en vooral voor de jeugd - geen fundamenteel recht om van meningen kennis te kunnen nemen. Moet onze jeugd zonodig bevoogd worden? Is een paternalistische visie zoals mijnheer De Rijck die aankleeft, niet veeleer een uiting van onmacht? Leer communiceren met de jeugd, aanvaard hun adviesorganen als participanten in het debat en vooral, treed niet dwingend op met het geheven vingertje van de moraalridder. Wanneer jongeren van alle meningen hebben kunnen kennis nemen, zullen ze heus wel in staat zijn om evenwichtige keuzes te maken.

Hopelijk komt er geen volgende stap! Want de volgende stap is, dat men mensen verplicht te denken volgens de heersende opvattingen van de heersers. De jaren dertig en veertig van vorige eeuw hebben het vrije denken ook stopgezet. De gevolgen waren desastreus. Het vrije denken is van levensbelang voor een democratie!

Van mij mag Vitalski zijn "Leven met Leterme" komen brengen in de Biekorf in Lebbeke.

"We hebben er geen probleem mee dat we mensen 'aanklampend' verplichten onze taal te leren, maar koppel dat niet aan universele rechten zoals wonen, spelen of gezondheidzorg."

Bart Caron en Dirk De Cock vinden dat minister Keulen met de Wooncode de doos van Pandora heeft geopend.

Er is ophef ontstaan over de speelpleinwerking van Liedekerke. Voortaan kan de hoofdmonitor kinderen weigeren die geen Nederlands spreken of begrijpen. Vlaams minister van Binnenlandse Aangelegenheden Marino Keulen (Open Vld) heeft het reglement voor de speelpleinwerking opgevraagd. Normaal staat minister Keulen niet te springen om zelf het initiatief te nemen om in te grijpen in de gemeentelijke autonomie. Volgende uitspraak verklaart echter veel: "Principieel kun je geen anderstalige kinderen op gemeentelijke speelpleinwerkingen weigeren", reageert Keulen. "Dat moet een duidelijk signaal naar Vlaanderen en de wereld zijn." Vooral het op het eerste gezicht onschuldige toevoegsel "en de wereld" is in deze meer dan belangrijk. De minister en Vlaanderen werden immers enkele weken geleden hard aangepakt in een VN-rapport. De taalvereiste die Vlaanderen oplegt voor het huren van een sociale woning werd als discriminerend bestempeld. De minister wil vermoedelijk met het geval in Liedekerke vermijden dat het imago van Vlaanderen verder bezoedeld wordt in internationale kringen.

Verschillende directeurs signaleerden het probleem van het tekort aan leerkrachten.  Dirk De Cock, ondervoorzitter commissie Onderwijs, analyseerde de oorzaken. Opvallend is dat een aantal nieuwe beleidsmaatregelen een rol spelen in dit te kort. Aangezien deze problematiek fluctuerend is, is er nood aan creatieve en flexibele oplossing. Dirk De Cock stelt daarom voor te werken met een vervangingsdatabank aangestuurd door een alarmbelprocedure.

Dirk De Cock: “Ik heb onderzoek gedaan op de website van de vdab. In totaal zijn er een kleine 1000-tal jobs in het onderwijs vacant. Ongeveer 80 % hiervan beslaan interimjobs. Vooral in het secundaire onderwijs stelt zich het probleem het sterkst: meer dan 500 vacante tijdelijke jobs tegenover iets meer dan 200 in het kleuter- en lageronderwijs. Regionaal bekeken situeert het lerarentekort zich duidelijk het sterkst in de provincie Antwerpen en in Vlaams-Brabant/Brussel.”

De voorbije week maakten wij als leden van de onderwijscommissie van het Vlaams Parlement een studiereis doorheen Zuid-Afrika. Ook twee VB’ers maakten deel uit van onze Vlaamse delegatie in het land van Nelson Mandela. In tegenstelling tot de nieuwe voorzitter van het VB vinden wij de vragen over het standpunt van die partij ten aanzien van het Apartheidsregime dan ook heel pertinent en actueel. Het antwoord komt wel een beetje te laat. We hadden graag vóór we met de commissie Onderwijs naar Zuid-Afrika trokken geweten dat het VB nog steeds het Apartheidsregime ronduit verdedigt.

Vlaams minister van Sport Bert Anciaux heeft 1.625.000 euro vrijgemaakt voor projectsubsidies in het jeugdvoetbal. Voetbalclubs met een jeugdwerking konden een dossier indienen om in aanmerking te komen voor ondersteuning van eenmalige infrastructuurwerken aan hun jeugdaccommodatie. In totaal werden 410 dossiers ingediend. 103 projecten kunnen nu op een subsidie van maximaal 17.500 euro rekenen.   

Vlaams volksvertegenwoordiger en schepen Dirk De Cock (spirit): "Met deze projectsubsidies, die aan meer dan 20.000 jeugdvoetballertjes ten goede komen, wil minister Anciaux het Vlaamse jeugdvoetbal de impuls geven die het verdient. Deze rechtstreekse infrastructuursubsidies moeten de clubs helpen de randvoorwaarden in te vullen om de jeugd in Vlaanderen in de best mogelijke omstandigheden te laten sporten.” 

Ook Rapide Lebbeke diende een dossier in.  Een adviescommissie jeugdvoetbal beoordeelde ook dit dossier op basis van verschillende criteria waaronder de kwaliteit van het jeugdvoetbalopleidingsplan, het aantal gediplomeerde trainers binnen de club, de aanwezigheid van een technisch verantwoordelijke jeugdopleiding, het aantal aangesloten jeugdspelers en ingeschreven jeugdploegen,…  

“Ik kan met tevredenheid meedelen dat ook Rapide Lebbeke geselecteerd is en bovendien het maximumbedrag van 17.500 euro zal ontvangen. Rapide zal hiermee een vierde voetbalterrein aanleggen. De subsidie komt neer op meer dan de helft van de kostprijs van de werken. Een leuke tegemoetkoming voor het Lebbeekse jeugdvoetbal", aldus nog Dirk De Cock.

 De Vlaamse meerderheid is verdeeld over het voornemen de taalregeling voor het hoger onderwijs aan te passen.  

'Dit is een uiting van een totale verkramptheid'  

Minister van Onderwijs Frank Vandenbroucke (SP.A) kreeg gisteren in het Vlaams Parlement kritiek op zijn voornemen om het gebruik van andere talen dan het Nederlands in het hoger onderwijs te versoepelen. Die kritiek kwam niet alleen uit de hoek van de oppositie met het Vlaams Belang, waar Marie-Rose Morel het historisch belang van het Nederlands als onderwijstaal aanhaalde. Ook bij de meerderheidspartijen klonk kritiek. N-VA-parlementslid en voormalig partijwoordvoerder Piet De Bruyn zei dat zijn fractie tegen de wijziging van de taalregeling in het onderwijs is. 'Het is niet nuttig en niet wenselijk', kwam De Bruyn tussen. Volgens hem volstaat de huidige taalregeling - waarbij in de bachelors tien procent van het programma in een andere taal dan het Nederlands mag gegeven worden - om buitenlandse studenten aan te trekken. 'Bovendien bestaat er geen bewijs dat meer Engels in het programma leidt tot meer buitenlandse studenten.' 'Meer Engels is ook asociaal, want het vormt een extra drempel voor de doorstroming van allochtone en kansarme jongeren naar het hoger onderwijs', voegt hij eraan toe. Met dat laatste punt jende hij vooral de SP.A en Vandenbroucke. Ook uit eigen rangen kreeg de minister kritiek. Dirk De Cock (Spirit) plaatste kanttekeningen bij de bejubeling van het Engels als onderwijstaal en de nadruk die vooral door minister Ceysens (VLD) gelegd wordt op het belang ervan voor innovatie. 'Het is integendeel de invoering van het Nederlands als onderwijstaal in het hoger onderwijs die de economische en sociale boost in Vlaanderen destijds heeft teweeggebracht', De Cock. 'Vandaag vormt de invoering van het Engels een extra barrière voor de allochtone en kansarme jongeren die nu slechts langzaam tot het hoger onderwijs doorstromen'. 'Op die manier creëer je een duale samenleving. Dat is in strijd met de nadruk die de minister totnogtoe legde op gelijke kansen. Het Engels is wel degelijk belangrijk voor het wetenschappelijk onderzoek, maar de mensen die zover geraken, spreken het sowieso al'. Ook de andere coaliepartner CD&V plaatste kanttekeningen, maar genuanceerder. Ook CD&V is tegen 'de vanzelfsprekende koppeling van het gebruik van Engels aan innovatie'. Een globale en open economie is belangrijk, maar innovatie mag voor Vlaams parlementslid Cathy Berx niet het enige beleidscriterium zijn. Ook maatschappelijke doelstellingen, zoals de democratisering van het onderwijs moeten worden bewaakt. Ze is bereid de regeling te herbekijken, maar wil toch zeker rekening houden met de belangen van de kansarme groepen. Minister Vandenbroucke reageerde heftig op de stellingname van N-VA en noemde het een 'totale verkramptheid' en weigering tot verandering. Tegelijk onderstreepte hij het belang van het gelijkekansenbeleid. Die twee zijn niet tegenstrijdig. De minister start met de raadpleging van het onderwijsveld en overlegt ook met andere betrokken ministeries.

BRON: mkz, De Standaard, 17 januari 2008, p. 15

Dirk De Cock (Spirit), ondervoorzitter van de commissie Onderwijs in het Vlaams Parlement, is geen voorstander van het voorstel om meer in het Engels te doceren in het hoger onderwijs.  

Vlaams minister van Economie, Wetenschap en Innovatie Patricia Ceysens (Open VLD) ijvert voor meer Engelstalige cursussen in het hoger onderwijs. Zo wil ze meer buitenlandse studenten aantrekken en hun Vlaamse collega's klaarstomen voor de internationale arbeidsmarkt. Minister van Onderwijs Frank Vandenbroucke (SP.A) heeft oren naar het voorstel en laat de huidige regels evalueren.

De roep om hoger onderwijs in het Engels in Vlaanderen is weer luid hoorbaar. Er is de studie van professor Soete m.b.t. innovatie en er is de eerder magere instroom van Erasmusstudenten. Er zwermen meer Vlaamse studenten over Europa uit, dan er Europeanen terugkomen en studenten zijn nu eenmaal centen! Vandaar dat de universiteiten erop uit zijn om studenten te lokken via het Engels, terwijl de Erasmusprojecten juist tot doel hebben om studenten gedurende een jaar of een semester onder te dompelen in de taal en cultuur van de regio of het land van de ontvangende universiteit of hogeschool. Een eventuele verengelsing staat haaks op het principe van een Erasmusstage.

Het jaar van de kleuter. Indien men het succes zou afmeten aan de kwantitatieve aandacht die kleuter heeft gekregen in de media en op de politieke tribune, dan is de balans positief. Jammer genoeg is de berichtgeving inhoudelijk vaak negatief. Ondanks alle maatregelen zijn de klachten over te grote kleuterklassen nog nooit zo groot geweest. De – té - hooggespannen verwachtingen zijn hier natuurlijk niet vreemd aan. In het veld had men duidelijk meer verwacht van het jaar van de kleuter.

Spirit-voorzitster Bettina Geysen en haar sp.a-collega Caroline Gennez hebben volgende week een gesprek over het kartel sp.a-Spirit. Geysen wil zekerheid over "goede plaatsen" op de lijsten voor de Vlaamse verkiezingen van 2009. Zonder die garantie is de toekomst van het kartel zeer twijfelachtig. Mieke Vogels (Groen!) wil alvast niets weten van een samenwerking met Spirit. Bettina Geysen zegde sp.a vorige week de wacht aan. De mogelijkheid om met Groen! een kartel te vormen, zoals Geysen zich liet ontvallen, lijkt niet erg realistisch. Mieke Vogels, voorzitster van Groen!, ziet een samenwerking met Spirit niet zitten. "Het heeft geen zin om de komende maanden over postjes en plaatsen te praten, met wie dan ook. Het links-liberalisme heeft zijn beste tijd gehad", zegt Vogels. 

Hoopvolle start

Spirit werd opgericht tijdens het stichtingscongres van 9 en 10 november 2001 in het Antwerpse Metropoliscomplex. Spirit staat voor geestdrift, kracht, pit en als letterwoord staat het voor: sociaal, progressief, internationaal, regionalistisch, integraal-democratisch en toekomstgericht. Het programma is links-liberaal of sociaal-liberaal. Aanvankelijk wilde de partij zich situeren tussen Agalev, de SP en VLD. Annemie Van de Casteele, ex-Volksunie, werd tot eerste voorzitster verkozen.

De financiering van het Vlaams onderwijs wordt gebaseerd op gelijke kansen. De decreetgeving wordt in dat verband volledig geheroriënteerd. We zullen daar in de commissie nog wel een boompje kunnen over opzetten. Dat we over een uitstekend onderwijs beschikken, bewijzen de gegevens uit het onderzoek van de Pisa-studie in opdracht van de OESO (de organisatie van economische samenwerking en ontwikkeling). Onze 15-jarigen doen het heel goed voor wat de internationale vergelijking betreft.

Alleen is er bij de 15-jarigen een staartgroep, die niet mee is. De GOK-inspanningen die vanaf de eerste kleuterklas beginnen, zijn nog onvoldoende doorgedrongen bij de 15-jarigen. Hopelijk – en daar gaan we van uit – zullen de toekomstige toetsingen het verschil tussen kansrijke en kansarme kinderen betekenisvol verminderen. Tal van beleidsinitiatieven zijn daar voor door de minister op het getouw gezet, waarvan kleuterparticipatie voor onze fractie één van de belangrijkste. Ook ontstaan spontane initiatieven  zoals het “buddy-project” waar we het hier vorige week nog uitgebreid over hadden.  

La Commission de l'Enseignement du parlement flamand a adopté jeudi à l'unanimité des membres disposant du droit de vote le décret qui rend la Flandre compétente pour l'inspection pédagogique dans les écoles primaires francophones situées dans les communes à facilités.

Outre le parlementaire francophone Christian Van Eyken (UF), opposé sur le fond à la proposition de décret, seul le député Jef Tavernier (Groen!) a estimé qu'il n'était pas opportun de voter un tel décret aujourd'hui. Groen! ne dispose pas du droit de vote en Commission. Le parlement de la Communauté française se réunit jeudi après-midi pour voter une motion en conflit d'intérêt. Le décret "n'est certainement pas en faveur du dialogue entre les deux Communautés", a indiqué Christian Van Eyken, interrogé par le député Robert Voorhamme (sp.a) quant à savoir s'il fallait considérer cela comme une "menace". C'est une "constatation", lui a-t-il répondu. Le décret flamand est l'oeuvre de Kris Van Dijk (N-VA) et consorts. Ce dernier, dont le groupe nationaliste ne dispose pas non plus du droit de vote en Commission, a justifié la disposition par la nécessité d'appliquer "les règles visant au bon fonctionnement de la société". Les députés flamands se retranchent derrière la Constitution qui prévoit que les Communautés sont compétentes en matière d'enseignement, a rappelé Dirk De Cock (spirit). Christian Van Eyken a rappelé qu'une loi de 1971 prévoit en son article 20 que la Communauté française reste compétente pour l'enseignement francophone en périphérie.

Ce décret, "ce n'est pas une gifle, simplement, celui qui finance a le droit de contrôler", a indiqué Dirk De Cock (spirit) qui voit dans cette prise en main flamande une préfiguration de l'Etat confédéral qui naîtrait d'une révision de l'article 35 de la Constitution en vue de ne laisser qu'à l'Etat fédéral les seuls pouvoir résiduels. En vertu du décret amendé par la majorité, les dispositions n'entreront en vigueur que le 1er septembre 2009. 

BRON: www.rtbf.be

“De naam van de gemeente Hamme werd helemaal niet genoemd in de vraag van Dirk De Cock. Toch wist minister Keulen maar al te goed over welke gemeente het ging. Men kan zich dus voorstellen wat voor een figuur Hamme heeft geslagen in Vlaanderen”, zegt Hams spirit-voorzitter Bart Mels.

BRON: Inge Severi, Het Laatste Nieuws, 12 december 2007, p. 17

Vandaag stond het interpretatief decreet geagendeerd in de commissie onderwijs. De Franstalige partijen lieten al weten dat het stemmen van dat decreet als “een derde kaakslag” zou worden aangevoeld.  Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk De Cock verwerpt de manier waarop N-VA, CD&V en Open VLD probeerden spirit en sp.a te gebruiken voor hun vertragingsmanoeuvres op vraag van de federale onderhandelaars.

"Ik merk een zeker spanningsveld. EQF gaat volgens hem te veel uit van het Angelsaksische premissen. Vlaanderen staat huiverig tegenover een onderwijs dat eenzijdig op de arbeidsmarkt gericht is. Tegenover het Angelsaksische model staat de Duitse stroming: onderwijs omwille van het onderwijs zelf. Vlaanderen bewandelt een gulden middenweg.Ik zou niet graag zien dat Vlaanderen die weg verlaat voor een mercantiele koers. Daarom kent Vlaanderen naast levenslang ook levensbreed leren. Levenslang is te werkplaatsgerelateerd." 

Uit tussenkomst Dirk tijdens GEDACHTEWISSELING over het voorstel voor een aanbeveling van het Europees Parlement en de Raad tot vaststelling van een Europees kwalificatiekader voor een leven lang leren

De Franstalige partijen volgen met argusogen wat er in het Vlaams Parlement op tafel ligt. Na de BHV-stemming en het niet-benoemen van drie Franstalige burgemeesters staan de communautaire zenuwen strak gespannen.

Er ligt een derde Vlaams bommetje klaar dat de federale formatiegesprekken kan verstoren. Het gaat over de Franstalige basisscholen die in Vlaamse gemeenten met faciliteiten voor de Franstaligen mogen bestaan. Vlaanderen betaalt die scholen en vindt het dan ook normaal dat het - conform de grondwet - de kwaliteit van het onderwijs controleert via het leerplan en de inspectie. De Franstaligen wijzen dit af en weigeren de Vlaamse onderwijsinspectie binnen te laten. Naast de wet van 21 juli 1971 die hierover een aantal regels vastlegde, bestaat er een officieuze politieke afspraak tussen de toenmalige ministers van Nationale Opvoeding: Vermeylen en Dubois. Die beslisten 'voorlopig' tot enkele afwijkingen op die wet. De Franse Gemeenschap beroept zich nog altijd op die politieke afspraak om af te wijken van de geest van de wet en van de grondwet. Volgens hen zijn de Franstalige scholen in de Vlaamse rand rond Brussel onderworpen aan de programma's en de eindtermen van de Franse Gemeenschap en worden ze ook door de Franstalige inspectie gecontroleerd. Daarover - en over het feit dat de Franse Gemeenschap sinds die tijd ook weigert te betalen voor de Vlaamse faciliteitenschool in het Franstalige Komen - ruziën Vlaanderen en de Franse Gemeenschap al 40 jaar.

De plannen voor een waterbusverbinding tussen Antwerpen en Temse komen opnieuw bovendrijven. «Het Instituut Duurzame Mobiliteit van de universiteit van Gent werkt aan een nieuw initiatief», weet Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk De Cock (spirit): «Comfort en milieuvriendelijkheid zijn enkele van de troeven van de catamarans. De waterbussen, die werken op een mengeling van aardgas en waterstof, hebben als doel het wegennet te ontlasten. In 35 minuten zou de bus met vier of vijf stops tussen Antwerpen en Temse kunnen varen. Geen enkel ander transportmiddel is even snel. Het Vlaams Instituut voor Mobiliteit onderzoekt de haalbaarheid van dit waterbusproject. Minister Kathleen Van Brempt liet al weten dat steun van Vlaamse overheid voor het waterbusproject mogelijk is.»

In 2001 werd al een keer een haalbaarheidsstudie uitgevoerd, toen in opdracht van De Lijn: «Het uitgangspunt was dat de overbelasting van het wegennet de zoektocht naar alternatieve routes opdringt. Het project werd afgeblazen, omdat er een wanverhouding was tussen het geschatte aantal gebruikers en het kostenplaatje.»

De waterbus is al enkele jaren voer voor discussie. In 2001 werd een haalbaarheidsstudie uitgevoerd in opdracht van De Lijn. Het uitgangspunt was dat de overbelasting van het wegennet de zoektocht naar alternatieve routes opdringt. Waterbussen werden betiteld als de mogelijk vervoersmodi van de 21e eeuw. Het optimisme was groot en er was dan ook hoop op proefvaarten met verbinding tussen Temse en Antwerpen via de Schelde. Uiteindelijk bleek  dit optimisme voorbarig. Het project werd afgeblazen, omdat er onder andere een wanverhouding was tussen het geraamde aantal gebruikers en kostenplaatje.

Kunst- en cultuureducatie in het Vlaamse onderwijs is te vrijblijvend en te verschillend van school tot school inzake kwantiteit en kwaliteit. Dit is één van de belangrijke conclusies van de studie van de hand van de Londense professor Anne Bamford. Professor Bamford benadrukt ook het belang van kunst- en cultuureducatie voor de ontwikkeling van kinderen en jongeren. Ook de Vlaamse overheid onderschrijft dit.  

Tien Vlaamse parlementsleden van verschillende partijen hebben positief gereageerd op de brief van het actiecomité Droge Voeten uit Hamme. Het gaat om Jos De Meyer, Joke Schauvliege en Sonja Claes van CD&V, Bart Van Malderen en Michèle Hostekint van sp.a, Vera Van der Borght van Open Vld, Eloi Glorieux en Jos Stassen van Groen! en Bart Caron en Dirk De Cock van Spirit.

Tien Vlaamse parlementsleden zeggen hun steun toe aan het protest van de actiegroep Droge Voeten. Die verzet zich tegen de ontpoldering van De Bunt. CD&V Hamme vraagt aan de gemeenteraad een eensgezinde aanpak van het dossier De Bunt. 

Op 22 augustus informeerde de actiegroep Droge Voeten alle Vlaamse parlementsleden over de problemen van de geplande ontpoldering van De Bunt. "Omdat deze plannen niet getuigen van goed bestuur, vroegen wij hen de Vlaamse regering en de bevoegde minister te interpelleren over hun plannen", zegt woordvoerder Karel Malfliet. "Wij verzochten hen al het mogelijke te doen om de beslissing te doen aanpassen." 

Tien Vlaamse parlementsleden gaven hun steun, waaronder Jos De Meyer (CD&V), Bart Van Malderen (sp.a), Jos Stassen (Groen!) en Dirk De Cock (Spirit). Droge Voeten schreef hen een nieuwe brief. "Wij willen weten of de brief van het gemeentebestuur van 18 juli en onze standpunten worden beschouwd als de visie waarmee maximaal rekening wordt gehouden." CD&V-fractieleider Etienne De Prijcker vraagt in een brief aan de gemeenteraadsvoorzitter dat het schepencollege en de voltallige gemeenteraad eensgezind over de partijgrenzen de tien bezorgdheden en aandachtspunten van Actiegroep te steunen. 

BRON: Wim Onselaere, Gazet van Antwerpen, 7 september 2007, p. 15

Meer info klik hier

Hoogopgeleide allochtonen zijn opportuniteit voor de vacatures in het hoger onderwijs

De personeelsdiensten van hogescholen en universiteiten hebben het druk in hun zoektocht naar extra personeel. De doorgedreven professionalisering van het hoger onderwijs, de vele wijzigingen in het onderwijslandschap en de vele nieuwe uitdagingen zijn hiervan grotendeels de oorzaak. Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk De Cock maakt van de gelegenheid gebruik de hogescholen en universiteiten te herinneren aan hun diversiteitsengagement.

Proloog  

Ik weet natuurlijk ook dat de rigide opdeling in kennis en vaardigheden eigenlijk niet opgaat. Maar an sich heb ik er geen probleem mee dat het debat wordt toegespitst op deze twee componenten. Het stelt de positioneringen duidelijker. Ik wil het debat ook niet laten wegzinken in een semantische discussie. Daarom dat ik mezelf hier ook aan zal bezondigen gedurende mijn betoog. Hoewel ik nu al kan verklappen dat ik me in mijn epiloog gedeeltelijk zal herpakken. Dus vergeef me mijn vrijpostigheid ( mijn zonden …) Het debat beslaat een palet aan invalshoeken, facetten, aandachtspunten … Ook dat maakt het niet eenvoudiger. Het is vermoedelijk niet voor niets dat er een boek op komst is. Ik heb geen boek geschreven, wel een pamflet waarbij ik probeer de – voor mij – belangrijkste elementen uit het palet te halen. Hoe langer ik schilderde aan mijn tekst hoe moeilijker de selectie. Ik stop en eindig vandaag (31-01-2007) in een betoog in georganiseerde chaos: een rode draad met loszittende rafeltjes in blauw, groen en natuurlijk paars.

Naar aanleiding van een nieuw artikel over de heer Hullebus in De Morgen, schreef ik aanvullend op mijn opiniestuk "Onderwijs voor de nieuwe generatie .." volgende lezersbrief: 

Hoe komt het dat de heer Hullebus al enkele weken een kritiekloos forum krijgt in De Morgen? In de weekendeditie wordt opnieuw een volledige pagina aan zelfverklaarde “spreekbuis van de gefrustreerde leraars” gewijd.  Ik heb in het Vlaams parlement en daarbuiten gepleit voor een objectivering van het debat. Ik  voel me genoodzaakt dit nogmaals te herhalen. De beweging o-zon blijft immers steken in anekdotes en buitenlandse voorbeelden. Een mooi staaltje hebben we dit weekend kunnen bespeuren in deze krant: in de Franstalige versie van ‘Wie wordt multimiljonair?’ dacht 56 procent dat de zon rond de aarde draaide. De o-zon vereniging gebruikt dit als bewijs voor hun stelling “de kennis van de Vlaamse leerlingen is erbarmelijk.” Laten we dit eens vlug analyseren. Ten eerste gaat het hier om de Franstalige versie. Ik vermoed dus dat het om een Franstalig publiek gaat, waarvan de overgrote meerderheid van het Waalse onderwijs heeft genoten.  Ten tweede kunnen we vermoeden dat het publiek bestaat uit 18- tot 60-jarigen of ouder. Tenzij  dat de heer Hullebus weet dat de 56% die verkeerd antwoordde, exclusief is samengesteld uit 18- tot 28-jarigen en dus recent zijn afgestudeerd, zie ik hier geen relatie met het vaardigheidsonderwijs. Daartegenover wil ik graag de Pisa-tests, die de Oeso bij vijftienjarigen uitvoert, plaatsen. Hieruit blijkt dat de Vlaamse leerlingen wereldkampioen wiskunde zijn en voor wetenschappen, probleemoplossend vermogen en leesvaardigheid eindigen in de top-vijf.  Het Vlaamse onderwijs is zeer goed, wat we grotendeels te danken hebben aan de sterke inzet van onze leraars. Laten we dus stoppen met polariseren en onze energie in de echte problemen steken.  Samen moeten we strijden voor het wegwerken van de groeiende ongelijkheid in onze samenleving. We moeten de zwakkeren meekrijgen in onze kennis- en kunderegio! Daar ligt de uitdaging voor ons onderwijs en voor ons gemotiveerd lerarenkorps. 

Het recente onderzoek ‘Welbevinden en functioneren van directies basisonderwijs’ zorgde voor heel wat ophef. De studie toont immers aan dat heel wat directeurs vroegtijdig uit hun functie stappen en dat minstens 15% van de directeursambten wordt waargenomen door directeurs ad interim. Veel te hoge werkdruk, laag loon en jobinhoud liggen aan de basis van deze problematiek. 

Ik ontdekte daarbovenop – buiten de studie om -  dat de grootste problemen zich voordoen met vrouwelijke directeurs. Waar België in 2003 nog over 43,3% vrouwelijke directeurs zou beschikken, zou dit cijfer in 2004 teruggevallen zijn op 28,5%. Het aantal mannelijke directeurs gaat dus van 56,7%  naar 71,5%. Het onderwijs wordt over het algemeen gekenmerkt door een sterke vrouwelijke vertegenwoordiging in het personeelsbestand, met pieken in het kleuter- en lager onderwijs. Voor universiteitsprofessoren en directeurs liggen de cijfers omgekeerd. De laatste jaren was er hier een positieve tendens van vervrouwelijking te bespeuren. Mijn ontdekking is dan ook op zijn zachtst gezegd merkwaardig en bovendien zeer problematisch.  Ik vond deze cijfers via de Belgische statistieken van het de Federale Overheidsdienst Economie. Ik heb, om een beter zicht te krijgen op de Vlaamse situatie, bij de minister van Onderwijs de Vlaamse gegevens opgevraagd. Indien mijn bevindingen worden bevestigd, zal ik aan de minister van Onderwijs en de minister van Gelijke Kansen vragen beleidsinitiatieven te nemen. Het wegwerken van de loopbaankloof is immers het centrale genderthema in deze legislatuur bij het beleidsdomein Gelijke Kansen. Ik denk er aan om de mogelijkheid creëren om een directeursfunctie te kunnen opsplitsen in twee deeltijdse functies. Dit zou de job alvast aantrekkelijker maken voor vrouwen.

Hieronder volgt mijn tussenkomst hierover in de plenaire vergadering van woensdag 6 december 2006:

Het is een heel belangrijk ontwerp van decreet, dat merken we ook aan de persbelangstelling. (Er was bijna niemand van de pers!) Het is als het ware de laatste nog ontbrekende schakel in het hele Bologna-proces. Het betreft een ontwerp van decreet dat aan een aantal verwachtingen van het veld tegemoet komt. Op het belang van het beroep van leraar kan niet genoeg gewezen worden. Dat de hele maatschappij meedenkt en meeleeft werd ook duidelijk bij de laatste onderwijsdiscussie over al dan niet meer kennisoverdracht in het onderwijs. Op zich vind ik dat een ietwat vertekenende discussie, maar ze bewijst in elk geval dat mensen heel erg begaan zijn met onderwijs. Het beroep van leraar is dus belangrijk.

“Met de minister vind ik dat we moeten evolueren naar een iets grotere schaal voor de huisvestingsmaatschappijen en de socialeverhuurkantoren. We moeten focussen op de professionalisering. De samenwerkingsverbanden zullen dan spontaan ontstaan. Als we de lokale actoren meer betrekken bij dat verhaal - de minister doet dat ook - dan zullen die samenwerkingsverbanden meer mogelijkheden krijgen. De mensen zullen dan de noodzaak van een samenwerking beter inzien, en tevens dat zulks beter is voor hun klandizie en hun rendement.” 

Uit tussenkomst Dirk in de plenaire vergadering bij de bespreking van de wijziging van de Vlaamse Wooncode

Uit tussenkomst Dirk in de commissie Wonen bij de bespreking van de beleidsbrief Wonen 2007.

Als reactie op de beslissing van de Volkswagendirectie om de productie van de Golf volledig naar Duitsland over te hevelen, stuurde ik een lezersbrief naar de redactie van het toonaangevende Duitse weekblad "Der Spiegel".

Hopelijk wordt deze lezersbrief gepubliceerd.

Dirk heeft zich van in het begin van zijn parlementaire carrière ingezet voor de hoogbegaafden. Dirk beseft al jaren dat hoogbegaafde leerlingen als een risicogroep moeten worden beschouwd en dat we erover moeten waken dat ook zij gelijke kansen krijgen in het onderwijs. Toen een toespraak van minister van Onderwijs Frank Vandenbroucke onrust creëerde binnen de onderwijswereld en bij ouders van hoogbegaafde kinderen, vroeg Dirk de minister onmiddellijk om uitleg. Door de vele vragen werd er een Actualiteitsdebat over de ondersteuning van onderwijs aan hoogbegaafde kinderen gehouden in de plenaire vergadering.   

Het antwoord van de minister was gelukkig een stuk genuanceerder. Hieronder kan u de volledige vraag en enkele fragmenten van het antwoord van de minister terugvinden.  Dirk riep tenslotte op alert te zijn wat de lerarenopleiding betreft. De aandacht zal moeten worden gericht op de detectiefunctie en de begeleidende functie van aankomende leerkrachten. Hij wil ook eens gaan kijken hoe de buren het doen. Dirk:”We kunnen daar wellicht iets van leren. Misschien hoeven we hun methodes niet over te nemen, maar misschien komen we tot inzichten. Het is ook belangrijk dat de specialistische kennis die tot nu toe werd opgebouwd op de ene of andere wijze wordt geconsolideerd.”

"De taalbereidheid komt iets minder in conflict met het recht op wonen. Vlaanderen is een interculturele samenleving, met een centrale plaats voor wederzijds respect. De kennis van het Nederlands is zeer belangrijk, maar het recht op wonen is dat ook. Het recht op wonen staat hoger in de rangorde. De spreker hoopt dat ergeen vrijgeleide wordt gegeven aan de privé-markt."  

uit tussenkomst Dirk in commissie Wonen bij bespreking wijziging Vlaamse Wooncode. Spirit zorgde ervoor dat verplichting om Nederlands te spreken werd geschrapt als voorwaarde om in aanmerking te komen voor een sociale woning.

"Het is goed dat spijbelen aandacht krijgt tijdens de lerarenopleiding. Moeten we dat ook niet aan bod laten komen tijdens de opleiding van de directie? Uiteindelijk zullen zij de tegenactie moeten organiseren." "Er is meer aandacht nodig voor een uitdagend klasklimaat en voor pedagogische vernieuwingen." uit tussenkomst

"Tot slot wil ik nog wijzen op het feit dat 36 percent van de vacatures in de Antwerpse haven nog steeds minstens een opleiding hoger middelbaar onderwijs vraagt met kennis van het Duits. In de Limburgse regio bedraagt dat zelfs 42 percent. Ik vind het dan ook een beetje jammer dat het Duits in ons middelbaar onderwijs naar beneden gaat. Mijnheer de minister, ik roep u op om ook op dat vlak een statement te doen. De vreemde talen zijn erg belangrijk voor onze economische concurrentiepositie in Europa. Men heeft de alarmklok geluid en ik wil die een heel klein beetje mee laten klinken." 

uit tussenkomst Dirk in de commissie Onderwijs. Dirk pleit al van zijn eerste dagen in het parlement voor de erkenning van Duits als heel belangrijk vak in het middelbaar onderwijs en als troef voor de toekosmt van onze kinderen.