Dames en heren, De “Werdegang”, het ontstaan van het concept van deze wegwijzer tot de ultieme verwezenlijking ervan heeft heel wat voeten in de aarde gehad. In de schoot van de Oudheidkundige Kring, HH. Salvator, meer bepaald bij monde van de vorige betreurde voorzitter Gilbert De Wolf ontstond de idee om de belangrijke plaatsen van Wieze via een centrale wegwijzer op een eerder toeristische manier “den volke kond te doen”. Er werden een aantal denksporen bewandeld en net toen de diensten van de gemeente ongeveer wisten, welke richting de heemkring uit wilde, besloot men om het geweer van schouder te wisselen en het heft in eigen handen te nemen, zoals dat doorgaans heet. Herman De Wolf zou zijn deskundig ambachtsmanschap en vakmanschap als meubelmaker ter beschikking stellen van de oudheidkundige Kring om tot de realisatie van die stilaan met hoge verwachtingen omgeven wegwijzer te komen.
Dit was een schot in de roos, een meesterstuk werd het. De etymologie van “meesterstuk” is net wanneer een gezel (een leerling) een stuk maakt waarvan de andere meesters binnen dat ambacht verklaren dat het aan alle voorwaarden voldoet om de maker ervan voor een goed ambachtsman te kunnen laten doorgaan en waardoor de gezel natuurlijk de titel van meester kan krijgen. Hoe vele malen hoger in kwaliteit, in afwerking en in creativiteit is dan wel een “meesterstuk” (we beschikken nu eenmaal niet over een superlatief van dat woord), een “meesterstuk” dus, dat van de hand is van de meest ervaren meester in het vak? Dames en heren, het is heel moeilijk om een dergelijk vakmanschap met woorden te vatten, daarom ook leunt vakmanschap zo aan bij kunst, dat het er in feite onlosmakelijk mee verbonden is. We hebben hier dus te maken met een kunstvol gemaakte wegwijzer, waardoor we dus gerust kunnen zeggen dat de wegwijzer in kwestie tot het domein van de kunst behoort. Dames en heren beste vrienden van de Oudheidkundige Kring, het gemeentebestuur wenst al diegenen te danken die hebben bijgedragen tot de realisatie van dit artefact, niet in het minst, de schepper en de maker ervan. De schepper wijst op het creatieve, op het artistieke; de maker geeft aan dat de ambachtelijke vaardigheid op een dergelijk hoog niveau staat dat een gelijkaardige prestatie door iemand anders bijna niet haalbaar is. Deze wegwijzer zal bij zijn onthulling, het straatmeubilair in de gemeente Wieze met een beduidende factor in kwaliteit verhogen. Dergelijke kunstvolle ingrepen zijn nodig om een dorpskern alweer wat aantrekkelijker te maken. De mensen van Wieze hebben een hart voor hun dorp. Ze zoeken een gulden middenweg tussen het hebben van bedrijvigheid, van neringdoenderij en het kunst- en smaakvol inrichten van hun dorp met behoud van de typische elementen van het rurale dorp. Dames en heren, wij verklaren hierbij deze wegwijzer voor onthuld, dat hij nog lang het straatbeeld van Wieze meer luister moge geven tot trots van zijn inwoners en dat hij tot gids moge zijn voor de bezoeker van de dorpskern. Dirk De Cock, Schepen van Cultuur, Wieze, 2 juni 2012. |